Wojownicy z pól ryżowych. Historia samurajów

„…Moment śmierci był szansą na okazanie swojej godności, na zyskanie sławy i pośmiertnej reputacji. Lepiej było więc ją zainscenizować…”

Japonia starożytna przypada na VII – XII wiek. To okres Nara, Heian – tu Japonia jest w pełnym rozkwicie. Japonia średniowieczna przypada na koniec XII wieku do końca XVI wieku. Okres ANCIEN REGIME (1573 – 1867) to okres przednowoczesny.

Okres epoki – Edo przypada na XVIII wiek. Japonia modernizuje się pod panowaniem Cesarza Meiji (1868 – 1912). W 1947 roku weszła w życie nowa konstytucja Japonii. Postać samuraja – wojownika stała się symbolem tego kraju.

Pierwsi samuraje pojawili się na przełomie IX i X wieku. Zdominowali historię. Szczególną dominację osiągnęli w średniowieczu. Zniknęli dopiero około półtora wieku temu. Istnienie dawnego japońskiego feudalizmu pozwoliło pokazać światu wszystko to, co zbliżyło Japonię do Europy Zachodniej.

Początkowo byli to zwykli zbrojni (samuraje) podporządkowani arystokracji dworskiej, później związki wasalne, aż pod koniec XII wieku narzucili państwu swoje przywództwo, wraz ze swoim wodzem, szogunem – z pełną władzą wojskową.

Samuraje stali się w większości mieszkańcami nowo powstających miast. W średniowieczu samuraje byli rzeczywistymi wojownikami, to już w XVII wieku stali się urzędnikami lub uczonymi.

W połowie XIX wieku stali się niezależni i zaczęli prowadzić własną politykę zagraniczną. Samuraje stworzyli nowe elity rządzące państwem i przeprowadzili reformy instytucjonalne, które pchnęły kraj na drogę modernizacji. Japonia przeżyła dynamiczny rozwój pod koniec VII wieku za panowania cesarza Temmu.

Krajem rządził dwór cesarski rezydujący w stolicy. Na czele stał ród Fujiwara. Między VIII a X wiekiem opracowano system sylabariuszy umożliwiający zapisywanie języka japońskiego. Relacje między wodzem, a jego ludźmi opierały się na zaufaniu, szacunku i braterstwie broni.

W 1876 roku rząd zaprzestał wypłacanie samurajom tradycyjnych uposażeń. Niezadowolenie zaczęło się kierować przeciwko rządowi. W latach 80 XIX wieku pojawiły się relacje ukazujące dawnych samurajów doprowadzonych do nędzy i zmuszonych do pracy w fabrykach.

W 1874 roku doszło do powstania samurajów w prefekturze Saga, na jego czele stanął Eto Shinpei. Powstanie stłumiono. Kolejny bunt w 1877 roku. Od początku do końca samuraje kontrolowali proces zmiany władzy.

Co oznaczał „romans bratnich dusz”? Nie myślimy tym razem o niewiastach. Uległość jest dla Japończyków ważną cechą, ale słabość wobec kobiety oznacza podporządkowanie się jej zasadom. Gdzie w takim razie są uczucia? Małżeństwo określane jest mianem sprawy politycznej, a stosunki seksualne miały za główny cel prokreację. Żony samurajów np. tkały i sprzedawały efekty swojej pracy.

Mimo zniesienia klasy samurajskiej jako grupy społecznej, zachowali status w państwie japońskim aż do lat 40 XX wieku. Wszyscy przyczynili się do procesu modernizacji idei w nowoczesnej Japonii.

Autor dowodzi, że samuraje to nie tylko miecz, ale też kaligrafia, poezja, ceremonia parzenia herbaty i sztuka mądrego rządzenia. Przez wieki byli elitą. Z czasem stali się urzędnikami. „Wojownicy z pól ryżowych”, to naprawdę przenikliwa i godna uwagi opowieść.

Gorąco polecam

Katarzyna Żarska

https://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Znak Horyzont

Premiera: 24.09.2025 r.

Oprawa: twarda

Wydanie I

Liczba stron: 376

(nowość wydawnicza) w mojej prywatnej biblioteczce

Jeden dzień w grudniu

„…Istnieje mnóstwo powodów i wyjaśnień, a w zasadzie wymówek…” Święta Bożego Narodzenia to jedne z najważniejszych świąt w naszym kalendarzu, ale z całą pewnością w tym czasie dzieją się rzeczy niespodziewane i magiczne. Przed Wami książka z przesłaniem, ale jednocześnie lekka i przyjemna. Magia uczuć, a w szczególności prawdziwej miłości jest na wagę złota. Autorką publikacji jest Josie Silver – niepoprawna romantyczka. Razem z mężem, dziećmi i kotem mieszka w niewielkim miasteczku w Anglii. Laurie i Jack zakochają się w sobie. Laurie nigdy nie wierzyła w miłość od pierwszego wejrzenia. Pewnego grudniowego dnia widzi na przystanku przez szybę zatłoczonego autobusu – chłopaka. Wymieniają się spojrzeniami. Nie może o nim zapomnieć. Jej noworocznym postanowieniem, jest odnaleźć go. Po roku spotyka Jacka na świątecznym przyjęciu u swojej przyjaciółki. Sarah (przyjaciółka) przedstawia go Laurie, że jest to miłość jej życia. W tym momencie robi się dość ciekawie i niezręcznie… ...

Historia spisana atramentem

„…Wolno nam rozmawiać i spotykać się, ile tylko chcemy, gdyby miłość była grzechem, świat stałby się bardzo ponurym miejscem…” Kiedy miłość gra pierwsze skrzypce? Jak bardzo uczucia wpływają na nasz los? Cierpienie wpisuje się w nieodłączny schemat kapłaństwa, razem z własnym krzyżem samotności i wewnętrznych rozterek. Przed Wami jedna z niesamowitych książek, która z całą pewnością zostanie w mojej pamięci. Serdeczność, troska, uśmiech, dłuższe rozmowy dotyczące życia codziennego. Co w takim momencie może zrobić kobieta i mężczyzna? Do napisania tej powieści, potrzebny był pamiętnik sprzed wieku, pisany wieczorami przez księdza, piórem maczanym w kałamarzu. Miłość potrafi spaść znienacka, może dopaść każdego, nawet księdza. Młody mężczyzna wstępuje do seminarium, tu zderza się z przymusem dochowania celibatu. Autorzy odwiedzili wszystkie wymienione w miejsca w pamiętniku. Dotarli tam, gdzie dziś wstęp jest zakazany… Klimat wiejskich plebani i magnackich posiadłości, wielk...

Złowieszczy Dar

„… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...

Książki okiem Katarzyny Żarskiej

Szukaj na tym blogu