Przejdź do głównej zawartości

Catherine. Księżna Walii – biografia

 

„… ich miłość stała się bardziej widoczna – wymieniane przez nich spojrzenia oddawały głębię bliskości…”

Każda biografia niesie ze sobą pewne przesłanie. To nie tylko historia człowieka. Ta pokazuje smutki, radości, ogromną odpowiedzialność, ale i lęk przed nieznanym. Catherine - Księżna Walii opowiada o osobistych rozterkach, w tym leczeniu onkologicznym. Operacji jamy brzusznej. Autorem książki jest Robert Jobson – dziennikarz, który od ponad dwudziestu lat pisze o rodzinie królewskiej w „London Evening Standard”.

Książę William i rodzina to ogromne wsparcie. Czy Rodzina Królewska ma prawo do prywatności? Gdzie podział się szacunek magazynów plotkarskich? Kiedy Księżna została osaczona przez media, podobnie jak Księżna Diana?

Czy młoda dziewczyna marzyła, by zostać członkiem Rodziny Królewskiej? Studentka historii sztuki zakochała się w następcy brytyjskiego tronu – Williamie. Dawniej związki były aranżowane, stanowiły strategiczne sojusze. Miłość jeśli się pojawiła, była „nieoczekiwanym bonusem”. Kochanki, żony, potajemne romanse to także dawna część układu, lub nazwijmy to po imieniu transakcji małżeńskiej.

Kate (ur. 09.01.1982 r.) poślubiła Księcia Williama w 2011 roku. Elżbieta II przyznała Williamowi tytuł Księcia Cambridge. Jej matka dba, by dziewczyna stawiała sobie wysokie wymagania. Rodzina była szczęśliwa. Księżna docenia proste rzeczy, jak np. wspólny spacer lub obserwowanie płomieni w kominku w deszczowy dzień. Ile kroków dzieli nas od przyjaźni do miłości? Księżna wspiera:

- organizacje charytatywne

- działania na rzecz kobiet

- dzieci

- sztukę – lokalną i zagraniczną.

Jak wielka jest ingerencja paparazzich w życie prywatne? Pewien styl życia niesie ze sobą konsekwencje. Pewność siebie czy niewinność? Może to jednak strach przed nieznanym? „…Catherine lubiła piec ciasta, preferuje energetyczną owsiankę, lekkie sałatki i owoce…” – czytamy. To ten bajkowy ślub transmitowany na cały świat. Komentowane są stroje, kroje i projektanci. Rola rzecznika prasowego jest nieodzowna.

Przechodzimy do:

- dostojeństwa

- elegancji

- godności.

To także komentowany konflikt dotyczący Meghan i Catherine. Zażyłości uczuć dwóch braci. Książka uzupełniona jest fotografiami, dzięki którym możemy zobaczyć najważniejsze życiowe sytuacje losów Księżnej.

Czy Diana i jej synowa, choć się nigdy nie poznały to dwie niespokojne dusze? Rozdział pt. „Twardy orzech do zgryzienia” stał się moim ulubionym, jako ciekawej czytelniczki. Księżna podkreśla, że macierzyństwo jest trudne. Stara się zwracać uwagę na czas poświęcony dzieciom, jak i środowisko, w którym się wychowują.

Pokazuje, w jaki sposób jej dzieci muszą docenić warunki, w jakich przyszło im żyć. Dba o męża i swoje pociechy. Wie, jak ważne jest okazywanie miłości. William doświadczył rozwodu rodziców. Chciał, by jego żona była dla niego także oparciem i prawdziwą przyjaciółką.

Bycie aktywną, młodą osobą według Księżnej wyrabia charakter. Media społecznościowe również kształtują wizerunek Rodziny Królewskiej. Wymiana zdań, podnoszenie głosu czy coś takiego funkcjonuje w związku, który niemniej obserwuje cały świat i poddani?

Gorąco polecam, bo kiedy liczy się uczciwość i AUTENTYCZNOŚĆ, rola Księżnej to przede wszystkim wsparcie męża. Książka była świetnym prezentem z kobiecego punktu widzenia i najważniejsze – pokazaniem roli Księżnej na polu życia zawodowego i prywatnego.

Katarzyna Żarska

https://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: WAB

Oprawa: twarda

Przełożył: Piotr Grzegorzewski

Liczba stron: 320

(nowość wydawnicza) w mojej prywatnej biblioteczce 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jeden dzień w grudniu

  „…Istnieje mnóstwo powodów i wyjaśnień, a w zasadzie wymówek…” Święta Bożego Narodzenia to jedne z najważniejszych świąt w naszym kalendarzu, ale z całą pewnością w tym czasie dzieją się rzeczy niespodziewane i magiczne. Przed Wami książka z przesłaniem, ale jednocześnie lekka i przyjemna. Magia uczuć, a w szczególności prawdziwej miłości jest na wagę złota. Autorką publikacji jest Josie Silver – niepoprawna romantyczka. Razem z mężem, dziećmi i kotem mieszka w niewielkim miasteczku w Anglii. Laurie i Jack zakochają się w sobie. Laurie nigdy nie wierzyła w miłość od pierwszego wejrzenia. Pewnego grudniowego dnia widzi na przystanku przez szybę zatłoczonego autobusu – chłopaka. Wymieniają się spojrzeniami. Nie może o nim zapomnieć. Jej noworocznym postanowieniem, jest odnaleźć go. Po roku spotyka Jacka na świątecznym przyjęciu u swojej przyjaciółki. Sarah (przyjaciółka) przedstawia go Laurie, że jest to miłość jej życia. W tym momencie robi się dość ciekawie i niezręcznie… ...

Historia spisana atramentem

  „…Wolno nam rozmawiać i spotykać się, ile tylko chcemy, gdyby miłość była grzechem, świat stałby się bardzo ponurym miejscem…” Kiedy miłość gra pierwsze skrzypce? Jak bardzo uczucia wpływają na nasz los? Cierpienie wpisuje się w nieodłączny schemat kapłaństwa, razem z własnym krzyżem samotności i wewnętrznych rozterek. Przed Wami jedna z niesamowitych książek, która z całą pewnością zostanie w mojej pamięci. Serdeczność, troska, uśmiech, dłuższe rozmowy dotyczące życia codziennego. Co w takim momencie może zrobić kobieta i mężczyzna?   Do napisania tej powieści, potrzebny był pamiętnik sprzed wieku, pisany wieczorami przez księdza, piórem maczanym w kałamarzu. Miłość potrafi spaść znienacka, może dopaść każdego, nawet księdza. Młody mężczyzna wstępuje do seminarium, tu zderza się z przymusem dochowania celibatu. Autorzy odwiedzili wszystkie wymienione w miejsca w pamiętniku. Dotarli tam, gdzie dziś wstęp jest zakazany… Klimat wiejskich plebani i magnackich posiadłości, wielk...

Złowieszczy Dar

  „… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...