TAM, GDZIE DIABEŁ MÓWI DOBRANOC

„… Artur wciąż stoi w miejscu. Czeka, aż otworzę drzwi i wejdę do domu. Łapię za klamkę, po czym odwracam się ponownie, żeby na niego spojrzeć. Robię krok do przodu i znajduje się tuż przy jego twarzy …”

Małe miejscowości cechuje swoista atmosfera, czasami to małomiasteczkowość, tak inna od wielkiej metropolii z dużymi pieniędzmi w tle i różnymi ułatwieniami na wysokim poziomie. Można śmiało powiedzieć, że to opozycja podobna do czerni i bieli. Zachęcam do poznania twórczości Weroniki Tomali.

Autorka powieści Weronika Tomala w wykształcenia nauczycielka języka angielskiego, prywatnie mama i żona, rocznik ’91 to naprawdę wrażliwa dusza. Zakochana w rodzinie i podróżach. Jest fanką książkowych romansów, sensacyjnego kina, dobrego wina i włoskich krajobrazów. Autorka bloga. „Tam, gdzie diabeł mówi dobranoc” jest jej trzecią powieścią, po „Płynąc ku przeznaczeniu” i „Rabih znaczy wiosna”.

Daria to kobieta sukcesu. Ma narzeczonego, apartament w stolicy, dobrego szefa i świetną posadę. W pewnym momencie szef wysyła ją na półroczną delegację na Śląsk. Zdziwienie i zaskoczenie jest ogromne, kiedy okazuje się, że miejsce w którym kobieta ma się zameldować nie jest luksusowym hotelem, ale domkiem starszej pani. Owszem ładnie pomalowanym, ale niczym nie przypominającym hotelu. Mieszkanie u starszej pani to swojskie obiady, cisza, spokój, które mogą przydać się w ramach odpoczynku po ciężkim dniu pracy. Czy przedmieścia to kraina plotek, obciachu i nudy? Głównej bohaterce wydaje się, że to koniec świata.

Kobieta próbuje trzymać fason, ale jej reakcja wcale nie dziwi przełożonego. Mężczyzna chce, by Daria nadzorowała pracę nowej linii produkcyjnej uruchomionej w Rybniku.

Daria ma dwadzieścia osiem lat i od zawsze mieszka w Warszawie, wydaje się jej, że tylko tutaj czuje się spełniona. Uważa, że praca umysłowa, też wykańcza. Zwłaszcza taka, która z dnia na dzień rzuca wyzwania ponad ludzkie siły. W wielu firmach i to jest chyba bardzo przykre – nie liczy się to, co masz w głowie, ale to, co prezentujesz sobą na zewnątrz. U niektórych kobiet, to praca przez łóżko … Daria na wykładach z psychologii nauczyła się, jak ma okiełznać mowę ciała. Każdy z nas ma swoje słabości i czasem w samotności trzeba dać im upust.

Śmiało można powiedzieć, że zamiast metropolii zastaje obrzeża miasta, z niedalekim sąsiedztwem kopalń. Ale to dopiero początek niespodzianek. Daria jest sceptycznie nastawiona do nowego środowiska, ale nie traci animuszu. Kiedy poznaje pewnego mężczyznę – Artura, okazuje się, że trafiła kosa na kamień. Przystojny górnik nie zamierza kłaniać się przed przebojową warszawianką i na każdym kroku uciera jej nosa. Kierowani dziwnymi stereotypami, ale jakże popularnymi zaczynają prowadzić ze sobą grę.

Historia Darii i Artura to wejście na rynek literacki z pewną świeżością. To pozory, odnajdywanie własnego miejsca nie ziemi, podejmowanie ryzyka do miłości, którą można znaleźć wszędzie nawiązując nawet do tytułu publikacji. Bo gdzie diabeł mówi dobranoc?

Czy narodzi się z tego przyjaźń? A może płomienne uczucie? Interesujących zwrotów akcji jest naprawdę całkiem sporo. Powieść zainteresuje czytelniczki w każdym wieku.

Gorąco polecam i zachęcam do lektury książki

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S – KA

Premiera: 11.02.2020 r.

Wydanie I

Projekt okładki i stron tytułowych: Paulina Radomska – Skierkowska

Oprawa: miękka

Liczba stron: 312

(nowość wydawnicza)

Była arabską stewardesą

„… Żyjemy w świecie, w którym jedyną obroną przed złem jest odwaga. Po prostu tak trzeba …” Cieszę się, bo wreszcie miałam okazję kupić sobie książkę, o której pisałam jakiś czas temu. To nowa powieść autora bestselleru " Jak podrywają szejkowie". Wstrząsająca historia Polki pracującej w najsłynniejszych arabskich liniach lotniczych. Co przeżyła kobieta? I czy w tym przypadku mężczyzna może całkowicie zawładnąć życiem kobiety? Pytań i niedomówień jest wiele. Pojawia się intryga, a praca, która jest marzeniem wielu młodych kobiet może stać się „podniebnym piekłem.” O podobnych koszmarach nikt nie mówi. Ona zdecydowała się przerwać milczenie. Praca stewardesy w luksusowych arabskich liniach lotniczych miała być spełnieniem marzeń - okazała się największym horrorem w jej życiu. Przez wiele kobiet ta praca uważana jest za „luksusową”. Ale przecież i ptak umiera w złotej klatce. Anna podróżuje po świecie, świetnie zarabia, a do tego na pokładzie samolotu spotyka m...

Chagall

„…Ambicja, instynkt samozachowawczy i nadzieja na lepszą przyszłość, a także poczucie niższości w szkole: wszystko to skłoniło młodego Chagalla do porzucenia języka jidysz na rzecz rosyjskiego…” Chagall odmawiał nauki języka angielskiego. Pionier sztuki nowoczesnej, a wcześniej przywódca awangardy w Rewolucyjnej Rosji. To jego poczucie społecznej i uczuciowej przynależności w religii, swojej tożsamości i erotyce jest najbardziej fascynujące. Książka, którą trzymam w ręku jest dopracowana w stu procentach. Zawiera wiele źródeł informacji. Czym jest prawdziwa ekspresja życia wewnętrznego? Religia była dla rodziców Chagalla bardzo ważna. Jego bystre oczy, to dopiero początek naszej literackiej przygody. Kiedy kocha i żyje bezmyślnie i niemal szczęśliwie? Przed Wami jedna z piękniejszych - malarskich książek. Malarstwo to swoiste wyrażanie myśli, konkretne barwy, wena i przekaz, którym artysta pragnie nie tylko wyrazić siebie, ale i otaczający Nas świat. Tu wręcz artystyczna dusza pr...

Złowieszczy Dar

„… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...

Książki okiem Katarzyny Żarskiej

Szukaj na tym blogu