Przejdź do głównej zawartości

MODLITWA zuchwała, pokorna, nieustanna

 

„…Tracimy nie wiarę w istnienie Boga, ale w to, że Bóg jest miłością, że jest miłosierdziem, że to działa, że On jest godny zaufania i że warto być z Nim…”

Zaczynamy. Jak modlić się by być bliżej Boga? Tak spokojnie, w ciszy - czasami ze łzą na policzku... Przed Wami książka pt. „Modlitwa. Zuchwała, pokorna, nieustanna". Modlitwa nie jest tylko czynnością. Czy chrześcijanin boi się kochać i wytrwać w miłości? Modlitwa dziękczynna np. wymaga widzenia dobra wokół.

Kardynał Grzegorz Ryś przypomina, że modlitwa ogarnia całego człowieka: postawę, miejsce, gesty i słowa. Modlimy się sami, w Kościele i w rodzinie. Gdy ta swoista rozmowa jest nieustanna i pełna zaangażowania, staje się źródłem pokoju. Jest zarazem realnym spotkaniem. Czasami nie dostrzegamy jej wpływu na nas. Jako ciekawy czytelnik tym razem w swoim tekście zwrócę uwagę na to, co było najbliższe mnie.

Wiele osób modli się do Boga. Chcemy, by rozmowa z Bogiem przyniosła zmiany w życiu. Recytując „formułki”, zapominamy, jaki jest prawdziwy sens modlitwy. To bardzo źle. Modlitwa to realne spotkanie z Bogiem. Dobrze jeśli płynie z serca. Wszak modli się szczerze i ten co grzeszy i ten, co nie wie co naprawdę zrobić i ten, który cierpi. Modlimy się wytrwale, nawet gdy widzimy tyle zła wokół siebie. Grunt to się nie załamywać. Dostrzegamy Martę, Marię, św. Hieronima, Esterę i każda postawa jest inna. Przykład Kaina i Abla – to forma bólu i nieustannej modlitwy.

Ewangelista św. Łukasz przedstawia Jezusa pogrążonego w modlitwie, podkreśla, że z tej intymnej relacji z Bogiem zrodziły się jego działania i decyzje. Łukasz ukazuje Jezusa na kolanach, oddanego rozmowie z Ojcem. Znajdziemy tu trzy przypowieści (Łukaszowy katechizm modlitwy):

1.      o natrętnym przyjacielu

2.      o natrętnej wdowie – tu dostrzegamy bezradność i słabość Kościoła.

3.      o faryzeuszu i celniku.

Modlitwa jest postawą człowieka wobec Boga. Czy zdajemy sobie sprawę, co oznaczają złożone do modlitwy ręce? Moim zdaniem ogromny szacunek. Taki osobisty gest. Modlitwa tj. rozmowa.

Jan Paweł II mówił, iż „modlitwa to nic innego, jak patrzenie w twarz Jezusa i rozpoznawanie rysów przyjaciela”. Kiedy wieczorem, przed snem, będziecie się modlić, pierwszą prośbą niech będzie prośba o przebaczenie. Drugą prośbą jest prośba o królestwo Boże. Trzecia modlitwa, to modlitwa wstawiennicza. Kontemplacja to modlitwa najbardziej dostępna.

Medytacja, to otwieranie słowa, zastanowienie się nad jego znaczeniem, chęć wejścia w to słowo, rozważanie. W kościele przykładem modlitwy kontemplacyjnej jest prosty chłop z Ars. Stwierdził: „Ja patrzę na Niego, o On patrzy na mnie…”. Pokora jest podstawą modlitwy. Człowiek powinien zmierzyć się ze swoim grzechem i pozwolić Bogu, żeby go wyprostował. Podczas spowiedzi Jezus  mówi: „…Ja cię rozgrzeszam…”, jest chwilą, w której On cię podnosi do swoich ust. Według Katechizmu Kościoła Katolickiego modlitwa „Ojcze nasz” jest streszczeniem Ewangelii.

Np. na różaniec potrzeba czasu. Pozwolę sobie też na pewną dygresję. Mnie np. taka silna modlitwa kojarzy się z Tyńcem, gdzie Ojcowie Benedyktyni realizują zasadę „módl się i pracuj”. To piękny chorał gregoriański, cisza, przemyślany florystyczny wystrój kościoła i swoista mistyka tego miejsca. Poruszana jest tam często nauka Ojców Pustyni. Medytacja, to otwieranie słowa. To także zastanowienie się nad jego swoistym znaczeniem.

Czas przed mszą w kościele też jest ważny. Te 15 minut  jest dla nas, by odnaleźć się w kościele, poszukać, gdzie jest nasze miejsce i tu Kardynał Ryś przywołuje bardzo osobisty przykład swojej babci. To miłe. Odwołujemy się do słowa RELACJA. Czym jest? Świątynia, to tu mamy relację z Bogiem, ale i też z drugim człowiekiem, Może się też tu wszystko rozminąć. Gest tych złożonych rąk, bicia się w pierś – to swoisty znak głębokiej pokuty. Odwołujemy się też do sztuki. Postaci św. Hieronima i niedokończonego obrazu Leonarda da Vinci.

Bóg – to Ojciec – ostoja – wiara w pewien autorytet. Modlitwa jest sposobem bycia, a nie umiejętnością mówienia. Zwróćmy uwagę na te słowa: „Samotna modlitwa Jezusa uświadamia Mu Jego misję”. Wiara i modlitwa staje się relacją, zaufaniem do Boga. To także trafność czytania myśli i to, by nie bać się wyrażania swoich poglądów. Życzę Wam owocnej lektury.

Gorąco polecam

Katarzyna Żarska

https://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo WAM

Premiera: 04.06.2025 r.

Oprawa: twarda

Projekt okładki: Marcin Jakubionek

Liczba stron: 192

(nowość wydawnicza) w mojej prywatnej biblioteczce 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Głębsze życie

  „…Religia nigdy nie jest oczywiście czystym doświadczeniem, a już z pewnością nie czysto subiektywnym doświadczeniem…” Siadasz. Bierzesz głęboki oddech. Czy czujesz, że żyjesz? Tak w pełni – z jednej strony na pełnych obrotach. Z drugiej zwalniasz – kiedy potrzeba, milkniesz, ale wiesz swoje. Z czym zatem kojarzy się Wam życie duchowe? Życie duchowe to poszukiwanie sensu i głębszych wartości. Relacje ze sobą i wszechświatem. To także rozwój wewnętrzny, poszanowanie etyki i otwartość na duchowość. To religijność, ale także afirmacja sztuki i nauki. Dostrzegasz piękno, ciszę zarówno w świątyni, jak i galerii obrazów. Mistyka chrześcijańska, to droga duchowa, która dążąc do zjednoczenia z Bogiem, może nastąpić już w ziemskim życiu. To ta osobista relacja z Bogiem. Jak prywatnie możemy odnieść się do tematu? Autor książki to Louis Dupré (ur. 1925), był jednym z najważniejszych filozofów religii XX wieku. Urodził się w Veerle w Belgii, uzyskał tytuł doktora na Katolickim Uniwers...

Catherine. Księżna Walii – biografia

  „… ich miłość stała się bardziej widoczna – wymieniane przez nich spojrzenia oddawały głębię bliskości…” Każda biografia niesie ze sobą pewne przesłanie. To nie tylko historia człowieka. Ta pokazuje smutki, radości, ogromną odpowiedzialność, ale i lęk przed nieznanym. Catherine - Księżna Walii opowiada o osobistych rozterkach, w tym leczeniu onkologicznym. Operacji jamy brzusznej. Autorem książki jest Robert Jobson – dziennikarz, który od ponad dwudziestu lat pisze o rodzinie królewskiej w „London Evening Standard”. Książę William i rodzina to ogromne wsparcie. Czy Rodzina Królewska ma prawo do prywatności? Gdzie podział się szacunek magazynów plotkarskich? Kiedy Księżna została osaczona przez media, podobnie jak Księżna Diana? Czy młoda dziewczyna marzyła, by zostać członkiem Rodziny Królewskiej? Studentka historii sztuki zakochała się w następcy brytyjskiego tronu – Williamie. Dawniej związki były aranżowane, stanowiły strategiczne sojusze. Miłość jeśli się pojawiła, była „nieo...

SUBSTYTUCJA

  „…Przez moment mierzyli się wzrokiem, a Oryński odniósł wrażenie, że ma przeciwko sobie człowieka, który nie będzie manipulował, przeinaczał faktów ani stosował nieuczciwych zagrywek…” Remigiusz Mróz to pisarz, który potrafi zaintrygować każdego czytelnika. Pasja do czytania książek pisarza pojawiła się u mnie po Targach Książki. Tym razem, historia jest przerażająca -  córka odbiera życie swoim rodzicom. Czy może być coś bardziej okrutnego i niewdzięcznego? Rzecz miała miejsce w podwarszawskim miasteczku. Ona okrutna wraz z kolegą dokonują wyroku. Kto ma ich bronić z adwokackiej palestry? Składają wniosek o obrońcę z urzędu. Książka wpływa na wyobraźnię, pokazuje przebiegłość niektórych osób, ciemny świat matactw. Bardzo szybko się ją czyta, mnie zajęło to kilka wieczorów. Remigiusz Mróz to jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy. W swoich książkach zwraca uwagę na ważne rzeczy i często łączy wątki fabularne z komentarzem społeczno – politycznym. Ten klimat ma moc. ...