Wiewiórka Julia i magiczny orzeszek

„… wszyscy ruszyli w drogę. Dzieciom wcale się nie nudziło, chociaż podróż trwała dość długo. Bawiły się w zgadywanki, a pod koniec drogi śpiewały piosenki. W samochodzie zrobiło się bardzo wesoło …” 

 

Czasami życie jest jednocześnie dziwne i straszne. Kiedy nie masz już nadziei i czujesz się oszukany polecam sięgnąć po bajki, które z morałem i względnym spokojem pokazują dzieciom, że przyszłość może mieć swoje dobre strony. Pisarka, z którą rozmawiałam jest bardzo dumna z książki. 

Autorką publikacji jest Anna Sakowicz. Absolwentka filologii polskiej, edukacji filozoficznej i filozofii na Uniwersytecie Szczecińskim, oraz edytorstwa współczesnego na Uniwersytecie im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Przez siedemnaście lat pracowała jako nauczycielka języka polskiego i etyki. Matka studentki, żona fotografa amatora i właścicielka kota Nutusia. Do tej pory wydała kilka świetnych książek. Mnie najbardziej przypadły do gustu trzy. „Na dnie duszy”, „Postawić na szczęście” i „Leniusiołki” – czyli książka dla dzieci z morałem edukacyjnym.

Bohaterami opowiadań jest dwójka sąsiadów, sześcioletnia Zosia Linkiewicz i siedmioletni Franio Wachałka. Wszyscy mają świetną przyjaciółkę – rudą wiewiórkę Julię. Wystarczy zastukać trzy razy specjalnym orzeszkiem, a Julia niemalże natychmiast pojawia się w pokoju małej dziewczynki. 

Wtedy zaczynają się pasjonujące przygody i zwroty akcji. Wiewiórka Julia, kiedyś była przyjaciółką babci, a od kilku miesięcy Zosi. Ruda potrafi latać, oraz czarować za pomocą swojego puszystego ogonka. Przygody małego rudzielca są świetnym elementem edukacyjnym. Wiewiórka jest bardzo rezolutna. Nie lubi groźnego jastrzębia, czy klejącej gumy do żucia. Przebiegła kuna i jej gang są sprytne. Może dlatego stanowią taki czarny charakter, który mały odbiorca zauważy natychmiast. 

Wszyscy zaś odwiedzają tajemniczy świat widzimisiów, walczą z gangiem kun, oraz stawiają czoła dozorcy i przebiegłemu kotu Daktylowi. Mali detektywi mają naprawdę interesujące przygody. Książka nie drażni, a rozśmiesza, a każda historia zawiera pewien morał. Czasami z pomocą przychodzi dobra czarownica Leokadia Masełko i szczurek Serek. Detektywi wchodzą w świat bajek, odnajdują tajemne portale, szukają nawet moli książkowych, latają i przeżywają niezapomniane chwile. 

Poznacie dozorcę, który ma sumiaste wąsy, nadające mu groźnego wyglądu, Franka, który jest bardzo dociekliwy, ale momentami męczący. Istnieją przecież rzeczy, które dorosłym nawet się nie śniły. Wystarczy przecież uruchomić wyobraźnię, a zwykłe przedmioty nabierają magicznej mocy, zwierzęta zaczynają mówić, a ludzie stają się odrobinę lepsi. 

„Wiewiórka Julia i magiczny orzeszek”, to zbiór dwunastu pełnych zwrotów akcji, wciągających historii ze szczyptą magii i detektywistycznego zacięcia. Każda z nich nie tylko bawi, ale pokazuje, jak ważna jest przyjaźń, lojalność i dobre serce. Zawiera kolorowe ilustracje, które z pewnością przyciągną uwagę dziecka. Bardzo podobało mi się opowiadanie zatytułowane „Gwiazdy telewizyjne”. Wtedy to nasi mali bohaterzy doświadczą tego, czym jest sława i lampy błyskowe aparatów. Wiewiórka sprawia też, że cała trójka staje się niewidzialna. Kryjówka kun jest specyficzna, ale ich plany mogą po prostu nie wypalić. 

Gorąco polecam i na końcu publikacji przypominam, że znajdują się naklejki ze wszystkimi postaciami. Na horyzoncie widzę kolejną dobrą zabawę ;-) Książka została wsparta przez Fundację Wiewiórki Julii - zarazem jedynej Fundacji w Polsce, której celem jest zapewnienie kompleksowej opieki stomatologicznej osobom jej potrzebującym.

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: EDIPRESSE KSIĄŻKI

Premiera: 15.05.2019 r.

Oprawa: miękka

Redakcja: Katarzyna Wojtas

Ilustracje: Hubert Grajczak

Liczba stron: 240

(nowość wydawnicza)