Spotkamy się przypadkiem

„ … Z żalem stwierdziła, że spacer po miasteczku musi poczekać, bo rzeczywiście wybór wyposażenia był ważniejszy. Dotąd odkładała decyzję na później, bo sprawy notarialne też miały swój priorytet …”

Przypadkowe spotkania bywają zaskakujące, ale dają dużo satysfakcji. To magia wspomnień, przyjaźni, a nawet lat młodości. Książka ukrywa też przeszłość.

Autorką publikacji jest Małgorzata Garkowska. Rocznik 1977. Mama trójki dzieci, mieszkanka Płocka i miłośniczka kotów. Pisała dla portalu internetowego, a także kilku czasopism. W 2016 roku ukazał się jej literacki debiut powieściowy pt. „Układanka z uczuć”. Przyznam się bez bicia, że to pierwsza książka pisarki, którą miałam okazję przeczytać. Już teraz wiem, że zaległości koniecznie muszą zostać nadrobione.

Maria, czterdziestoletnia wdowa, postanawia spełnić swoje odwieczne marzenie i otworzyć pizzerię. Pewnego wieczoru o mało nie rozjeżdża Joanny – nauczycielki angielskiego, która nieuważnie przechodzi przez ulicę. Zachęcona ofertą pracy młoda kobieta poznaje nowych ludzi. Wraz z etatem, otrzymuje też małe mieszkanie. Miasteczko na swój sposób łączy jego mieszkańców i przypomina wiele miejscowości w Polsce. Okolice upiększają mniej, lub bardziej letnie domki jednorodzinne. Życie wydaje się dość spokojne i harmonijne. Ale czy na pewno? Pozytywną duszą jest też wuefista Marcin Janecki.

Joanna powoli zapoznaje się z okolicą, ludźmi i nowym dość spartańskim otoczeniem. Kobieta w szkole zwraca uwagę na Janka, trochę wycofanego rudzielca, który ma ogromny talent do nauki języków obcych. Chłopaka wychowuje ojczym, który nie radzi sobie po śmierci żony. Niestety chłopak ma wiele innych problemów, o których nie mówi. Janek, to fajny i inteligentny młodzieniec. Niestety ma problem ze swoimi rówieśnikami. Silniejsi przeciwnicy pokazują tylko fizyczność i tężyznę. Podejście pedagogiczne jest jak najbardziej wskazane. Joanna stara się o szczerość, ale pewna sytuacja jest dość trudna.

Każdy bohater ma swoje określone cechy i jest częścią lokalnej społeczności. To problem alkoholowy jednego z nich, poczucie wstydu i ciekawskie spojrzenia lokalnych dewotek. „Lokalne strażniczki przyzwoitości” i ich zachowanie wzbudzają uśmiech na twarzy czytelnika.

Bywa tak, że współczucie jest udawane. Wtedy zamykamy się na ludzi i na ich „pseudo życzliwość”. Tak jest w przypadku odczuwanego wstydu, przez jednego z bohaterów.

To świetna i bardzo dobrze napisana powieść. Ma ciekawą szatę graficzną i tłoczone litery. Polecam ją wszystkim, którzy szukają relaksu i odrobiny historii, która rozczula. Łagodność, słabość i poczucie sensu, te cechy są najlepsze dla książki, która odzwierciedla życie mieszkańców małej społeczności.

Janek wiele przejdzie, ale dostanie szansę, by znowu komuś zaufać. Finał Was wszystkich zaskoczy, a wcześniejsze opinie, które przeczytałam o powieści nie są zmyślone. Jest idealna ;-)

Gorąco polecam

Katarzyna Żarska.

http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S – ka

Oprawa: miękka

Liczba stron: 272

Projekt okładki i stron tytułowych: Anna M. Damasiewicz

Premiera: 29.01.2018r.

(nowość wydawnicza)

Była arabską stewardesą

„… Żyjemy w świecie, w którym jedyną obroną przed złem jest odwaga. Po prostu tak trzeba …” Cieszę się, bo wreszcie miałam okazję kupić sobie książkę, o której pisałam jakiś czas temu. To nowa powieść autora bestselleru " Jak podrywają szejkowie". Wstrząsająca historia Polki pracującej w najsłynniejszych arabskich liniach lotniczych. Co przeżyła kobieta? I czy w tym przypadku mężczyzna może całkowicie zawładnąć życiem kobiety? Pytań i niedomówień jest wiele. Pojawia się intryga, a praca, która jest marzeniem wielu młodych kobiet może stać się „podniebnym piekłem.” O podobnych koszmarach nikt nie mówi. Ona zdecydowała się przerwać milczenie. Praca stewardesy w luksusowych arabskich liniach lotniczych miała być spełnieniem marzeń - okazała się największym horrorem w jej życiu. Przez wiele kobiet ta praca uważana jest za „luksusową”. Ale przecież i ptak umiera w złotej klatce. Anna podróżuje po świecie, świetnie zarabia, a do tego na pokładzie samolotu spotyka m...

Chagall

„…Ambicja, instynkt samozachowawczy i nadzieja na lepszą przyszłość, a także poczucie niższości w szkole: wszystko to skłoniło młodego Chagalla do porzucenia języka jidysz na rzecz rosyjskiego…” Chagall odmawiał nauki języka angielskiego. Pionier sztuki nowoczesnej, a wcześniej przywódca awangardy w Rewolucyjnej Rosji. To jego poczucie społecznej i uczuciowej przynależności w religii, swojej tożsamości i erotyce jest najbardziej fascynujące. Książka, którą trzymam w ręku jest dopracowana w stu procentach. Zawiera wiele źródeł informacji. Czym jest prawdziwa ekspresja życia wewnętrznego? Religia była dla rodziców Chagalla bardzo ważna. Jego bystre oczy, to dopiero początek naszej literackiej przygody. Kiedy kocha i żyje bezmyślnie i niemal szczęśliwie? Przed Wami jedna z piękniejszych - malarskich książek. Malarstwo to swoiste wyrażanie myśli, konkretne barwy, wena i przekaz, którym artysta pragnie nie tylko wyrazić siebie, ale i otaczający Nas świat. Tu wręcz artystyczna dusza pr...

Złowieszczy Dar

„… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...

Książki okiem Katarzyny Żarskiej

Szukaj na tym blogu