Przejdź do głównej zawartości

Jak się nie dać psychopacie? Poznaj jego metody

 

„… I nie przesadzam. To było tak, jakby ktoś nagle zabrał całe dobro i nadzieję dla świata, albo przynajmniej ze mnie …”

Przed Wami nowa książka pt. „Jak się nie dać psychopacie? Poznaj jego metody”. To jedna z wrześniowych nowości Wydawnictwa Znak. Teraz będzie interesująco. Żaneta Gotowalska-Wróblewska – socjolożka i dziennikarka – oraz prof. Daniel Boduszek – polsko-brytyjski psycholog kryminalny, profesor nauk społecznych – tworzą profil współczesnego psychopaty w Polsce, ukazując czytelnikowi swoiste meandry ludzkiego umysłu.

Na ten temat powstało wiele publikacji, a te trafiają do rąk różnych czytelników i osób, które np. wnikliwie analizują taką tematykę. Psychopata, to osoba o pewnego rodzaju dysfunkcji, czy raczej dysfunkcjach poznawczo-emocjonalnych. W psychiatrii nie występuje jednostka chorobowa o nazwie "psychopatia", jednak podręczniki psychiatrii i psychologii wyróżniają pewien zestaw cech przypisywanych osobom potocznie nazywanym psychopatami.

Zapytacie zaraz, co może powiedzieć laik nie będąc blisko takiej tematyki …? Książka jest napisana w interesujący sposób, by wyjaśnić temat, a nie zmęczyć czytającego. Psychopata, jak mawia książka, „to nie zawsze morderca”. To daleko od kryminału. Wspomniana jest także manipulacja. Brak empatii jest jedną z kluczowych cech w rozpoznawaniu psychopatii.

Odbiorca analizuje, a co z tym dość modnym poczuciem winy i wyrzutami sumienia? Czy takie pojęcie jeszcze istnieje? Jeśli zagłębimy się odrobinę w medycynie, też poznamy ciekawe wskazówki. To badania „pokazują, że wielu chirurgów, odnoszących sukcesy w swojej pracy, ma podwyższone cechy psychopatyczne – szczególnie w obszarze deficytów afektywnych…”. Z drugiej strony zaglądamy też do polityki. Tej pełno dzisiaj na każdym kroku w naszych miasteczkach, wsiach i dużych metropoliach. Od razu też dotknięta zostaje rola rzetelnego dziennikarstwa. Czy istnieje jeszcze moralność we wspomnianej polityce?

Według jednej z teorii psychologicznych psychopata to ktoś w rodzaju pasożyta, który żeruje na innych ludziach i wykorzystuje ich słabość. Powiecie tak, są takie osoby, które występują w naszym otoczeniu. Psychopata, nie każdy wie dobrze radzi sobie z lękiem, stresem, gniewem i zazdrością. To coś strasznego, np. dla osoby, która ma normalne bodźce. Z kolei samobójstwo to u psychopatów zjawisko sporadyczne, a normalnie nie mają takich tendencji.

Czy zaburzona dusza, w życiu ma jakieś konkretne myśli, czy zachowania, gdzie normalnie na siebie oddziałują? Psychopaci np. krzywdzą swoje ofiary psychicznie, duchowo, seksualnie, finansowo czy emocjonalnie. Relacje seksualne też nie wyglądają zbyt ciekawie. Kobiety mogą być gwałcone przez oprawcę. Semantyka i język też stanowią problem. Takie osoby inaczej interpretują znaczenie słów. Jak zachowują się wobec dzieci? Dziecko wplątane zostaje w swoistą grę. Staje się jej elementem. Cel uświęca środki. Liderzy w polityce też mogą stać się takimi osobami z zaburzeniami.

Nie tylko mordercy, ale też menedżerowie czy chirurdzy. Psychopatą może być np. miły lekarz, którego spotykasz w szpitalu, lub urocza koleżanka z pracy. Mąż, który zmienił się w tyrana. Polityk i pracodawca, którzy stawiają swoje dobro ponad realne siły. Nie zawsze są to krwawi mordercy z wypisanym na twarzy złem. Potrafią świetnie się maskować. Są zawody, w których psychopaci odnajdą się doskonale, dzięki czemu mogą być dla społeczeństwa bardzo użyteczni.

Gorąco polecam

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com

Wydawnictwo: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak

Premiera: 27.09.2023 r.

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Projekt okładki: Adam Gutkowski

Wydanie I

Liczba stron: 224 

(nowość wydawnicza) 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Dobra pamięć, zła pamięć

  „…Wspomnienia mogą być balastem lub kotwicą, sejfem z klejnotami lub puszką Pandory…”  W swojej książce psycholog, Ewa Woydyłło opowie Nam o pamięci i sztuce zapominania. Ile rzeczy chcemy wiedzieć? O czym chcemy zapomnieć? Na czym naprawdę polega rozwój osobisty? Musimy pamiętać tak wiele rzeczy, tego co mamy zrobić, zrozumieć, nauczyć się, kupić lub wbić zwykły PIN do telefonu. Czy panujemy nad problemami, które mają źródło w przeszłości? Bez względu na wszystko odbiorca postanawia wejść do innego świata. Poznać siebie, swoje słabości, troski i radości. Pamięć to umiejętność rejestrowania i ponownego przywoływania informacji, skojarzeń czy wrażeń zmysłowych. W trakcie intensywnej nauki (np. uczniowie i studenci) „chłoną, jak gąbka” informacje szybciej niż ludzie, nie angażujący się tak bardzo w zapamiętywanie nowych wiadomości. Czy nie boksujemy się też z poczuciem kontroli? Życie to taka suma spotkań, realistycznych zdarzeń i czasami drobnych przyjemności. Woydył...

Obecność lęku

    „…W języku polskim   słowo „lęk”, tak jak słowo „ból”, jest krótsze niż jego znaczenie…”  Czy myślenie samodzielne jest wartościowe? Zdecydowanie TAK. Na studiach w Krakowie uczono Nas, że mamy bacznie obserwować świat i otoczenie. Nie bać się myśleć samodzielnie. Cieszę się, że to właśnie Uniwersytet Jagielloński skupia się na tematyce – lęku, który w życiu codziennym towarzyszy nam non stop. To praca, życie osobiste, rodzinne i nawet – duchowe. Lęk – to taki paradoks uczuć. Co tak naprawdę budzi lęk i niepokój? Jak perfekcyjnie odróżnić pierwszą emocję od drugiej? Co zaś sprawia, że lubimy oglądać horrory? Jesteśmy nieustannie zmuszeni do kwestionowania reguł rządzących światem. Czym naprawdę jest lęk? Lęk ma różne oblicza, które utrudniają jego rozpoznanie. To uczucie napięcia, rozdygotania, czasami to objawy przypominające choroby serca, przewodu pokarmowego, czy zaburzenia neurologiczne (bóle i zawroty głowy, drętwienia kończyn, niedowłady, zaburzeni...

Rzym od kuchni. Śladami historii najsłynniejszych dań Wiecznego Miasta

  „…Kończy z uśmiechem i biegnie dalej, bo restauracja wypełniona jest po brzegi, a przed drzwiami czeka kolejnych kilkanaście osób…” Kuchnia - nie tylko pyszne potrawy, to klimat, włożone w ich przygotowanie serce, czas dla kogoś i spotkanie przy wspólnym stole. To jest moje prywatne odczucie, ale uwierzcie mi, że sporo w tym prawdy przenikającej do duszy człowieka. Poprawia się wtedy nie tylko nasze samopoczucie, ale poznajemy także nowe smaki. Kiedy czytam książki Pani Magdaleny czuję się zawsze dobrze. Otwieram przewodnik po Włoszech i zaczynam czytać. Wraz z Autorką odkryjemy interesujące zakątki miasta. Dziennikarka Magdalena Wolińska – Riedi pokochała Rzym. Za Spiżową Bramą odkryła prawdę o Papieżach, ale i stworzyła dziennikarstwo, które bez ozdobników dostaje się do serca odbiorcy. Mówić o duchowości i wierze z zaangażowaniem nie każdy potrafi. Riedi to lingwistka, tłumaczka, producentka i dziennikarka. Od 2014 roku korespondentka Telewizji Polskiej w Rzymie i w Wa...