Przejdź do głównej zawartości

Jak się nie dać psychopacie? Poznaj jego metody

 

„… I nie przesadzam. To było tak, jakby ktoś nagle zabrał całe dobro i nadzieję dla świata, albo przynajmniej ze mnie …”

Przed Wami nowa książka pt. „Jak się nie dać psychopacie? Poznaj jego metody”. To jedna z wrześniowych nowości Wydawnictwa Znak. Teraz będzie interesująco. Żaneta Gotowalska-Wróblewska – socjolożka i dziennikarka – oraz prof. Daniel Boduszek – polsko-brytyjski psycholog kryminalny, profesor nauk społecznych – tworzą profil współczesnego psychopaty w Polsce, ukazując czytelnikowi swoiste meandry ludzkiego umysłu.

Na ten temat powstało wiele publikacji, a te trafiają do rąk różnych czytelników i osób, które np. wnikliwie analizują taką tematykę. Psychopata, to osoba o pewnego rodzaju dysfunkcji, czy raczej dysfunkcjach poznawczo-emocjonalnych. W psychiatrii nie występuje jednostka chorobowa o nazwie "psychopatia", jednak podręczniki psychiatrii i psychologii wyróżniają pewien zestaw cech przypisywanych osobom potocznie nazywanym psychopatami.

Zapytacie zaraz, co może powiedzieć laik nie będąc blisko takiej tematyki …? Książka jest napisana w interesujący sposób, by wyjaśnić temat, a nie zmęczyć czytającego. Psychopata, jak mawia książka, „to nie zawsze morderca”. To daleko od kryminału. Wspomniana jest także manipulacja. Brak empatii jest jedną z kluczowych cech w rozpoznawaniu psychopatii.

Odbiorca analizuje, a co z tym dość modnym poczuciem winy i wyrzutami sumienia? Czy takie pojęcie jeszcze istnieje? Jeśli zagłębimy się odrobinę w medycynie, też poznamy ciekawe wskazówki. To badania „pokazują, że wielu chirurgów, odnoszących sukcesy w swojej pracy, ma podwyższone cechy psychopatyczne – szczególnie w obszarze deficytów afektywnych…”. Z drugiej strony zaglądamy też do polityki. Tej pełno dzisiaj na każdym kroku w naszych miasteczkach, wsiach i dużych metropoliach. Od razu też dotknięta zostaje rola rzetelnego dziennikarstwa. Czy istnieje jeszcze moralność we wspomnianej polityce?

Według jednej z teorii psychologicznych psychopata to ktoś w rodzaju pasożyta, który żeruje na innych ludziach i wykorzystuje ich słabość. Powiecie tak, są takie osoby, które występują w naszym otoczeniu. Psychopata, nie każdy wie dobrze radzi sobie z lękiem, stresem, gniewem i zazdrością. To coś strasznego, np. dla osoby, która ma normalne bodźce. Z kolei samobójstwo to u psychopatów zjawisko sporadyczne, a normalnie nie mają takich tendencji.

Czy zaburzona dusza, w życiu ma jakieś konkretne myśli, czy zachowania, gdzie normalnie na siebie oddziałują? Psychopaci np. krzywdzą swoje ofiary psychicznie, duchowo, seksualnie, finansowo czy emocjonalnie. Relacje seksualne też nie wyglądają zbyt ciekawie. Kobiety mogą być gwałcone przez oprawcę. Semantyka i język też stanowią problem. Takie osoby inaczej interpretują znaczenie słów. Jak zachowują się wobec dzieci? Dziecko wplątane zostaje w swoistą grę. Staje się jej elementem. Cel uświęca środki. Liderzy w polityce też mogą stać się takimi osobami z zaburzeniami.

Nie tylko mordercy, ale też menedżerowie czy chirurdzy. Psychopatą może być np. miły lekarz, którego spotykasz w szpitalu, lub urocza koleżanka z pracy. Mąż, który zmienił się w tyrana. Polityk i pracodawca, którzy stawiają swoje dobro ponad realne siły. Nie zawsze są to krwawi mordercy z wypisanym na twarzy złem. Potrafią świetnie się maskować. Są zawody, w których psychopaci odnajdą się doskonale, dzięki czemu mogą być dla społeczeństwa bardzo użyteczni.

Gorąco polecam

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com

Wydawnictwo: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak

Premiera: 27.09.2023 r.

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Projekt okładki: Adam Gutkowski

Wydanie I

Liczba stron: 224 

(nowość wydawnicza) 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jeden dzień w grudniu

  „…Istnieje mnóstwo powodów i wyjaśnień, a w zasadzie wymówek…” Święta Bożego Narodzenia to jedne z najważniejszych świąt w naszym kalendarzu, ale z całą pewnością w tym czasie dzieją się rzeczy niespodziewane i magiczne. Przed Wami książka z przesłaniem, ale jednocześnie lekka i przyjemna. Magia uczuć, a w szczególności prawdziwej miłości jest na wagę złota. Autorką publikacji jest Josie Silver – niepoprawna romantyczka. Razem z mężem, dziećmi i kotem mieszka w niewielkim miasteczku w Anglii. Laurie i Jack zakochają się w sobie. Laurie nigdy nie wierzyła w miłość od pierwszego wejrzenia. Pewnego grudniowego dnia widzi na przystanku przez szybę zatłoczonego autobusu – chłopaka. Wymieniają się spojrzeniami. Nie może o nim zapomnieć. Jej noworocznym postanowieniem, jest odnaleźć go. Po roku spotyka Jacka na świątecznym przyjęciu u swojej przyjaciółki. Sarah (przyjaciółka) przedstawia go Laurie, że jest to miłość jej życia. W tym momencie robi się dość ciekawie i niezręcznie… ...

Historia spisana atramentem

  „…Wolno nam rozmawiać i spotykać się, ile tylko chcemy, gdyby miłość była grzechem, świat stałby się bardzo ponurym miejscem…” Kiedy miłość gra pierwsze skrzypce? Jak bardzo uczucia wpływają na nasz los? Cierpienie wpisuje się w nieodłączny schemat kapłaństwa, razem z własnym krzyżem samotności i wewnętrznych rozterek. Przed Wami jedna z niesamowitych książek, która z całą pewnością zostanie w mojej pamięci. Serdeczność, troska, uśmiech, dłuższe rozmowy dotyczące życia codziennego. Co w takim momencie może zrobić kobieta i mężczyzna?   Do napisania tej powieści, potrzebny był pamiętnik sprzed wieku, pisany wieczorami przez księdza, piórem maczanym w kałamarzu. Miłość potrafi spaść znienacka, może dopaść każdego, nawet księdza. Młody mężczyzna wstępuje do seminarium, tu zderza się z przymusem dochowania celibatu. Autorzy odwiedzili wszystkie wymienione w miejsca w pamiętniku. Dotarli tam, gdzie dziś wstęp jest zakazany… Klimat wiejskich plebani i magnackich posiadłości, wielk...

Złowieszczy Dar

  „… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...