Przejdź do głównej zawartości

Na gorącym uczynku. Duchy artystów.

 

„… O śnie pisano wiersze i naukowe traktaty. Karol Gustaw Jung uważa, że w każdym z nas jest ktoś, kogo nie znamy. Przemawia do nas w snach i tłumaczy, że widzi nas zupełnie inaczej, niż my widzimy siebie. Za to Gogol napisał, że sny rzadko mówią prawdę. Rzadko – ale to nie znaczy – nigdy …”

Z czytelniczego punktu widzenia jestem zaskoczona taką książką. Z jednej strony ujawnia smaczki wielkich pisarzy, momentami szokuje poprzez czary i metaforykę, ale i chwilami przeraża. Nie myślimy wyłącznie o płomiennych romansach, ale i porywach serca, które trzeba trzymać w ukryciu na panujące czasy.

„Na gorącym uczynku” to publikacja Joanny Jurgały Jureczki – znakomitej badaczki i autorki bestsellerów o rodzie Kossaków - to zbiór fascynujących felietonów o ikonach polskiej kultury, bohaterach i autorach lektur szkolnych. Jurgała „przyłapuje” swoich bohaterów w sytuacjach kłopotliwych, ale dzięki temu zostają oni odkurzeni, krew w nich zaczyna krążyć, nabierają barw, budzą sympatię i wzruszenie.

Galeria postaci została dobrana zaskakująco. Tak o nich w szkole się nie mówiło, nie uczyło. Romansujący Mickiewicz, który dziwnym trafem nie może przedrzeć się do Powstania, o czym ponoć marzył - nie znamy. Wszak Mickiewicza kochała Konstancja Łubieńska, nawet wpłacała na jego konto spore sumy. Ten później umieścił ją w „Panu Tadeuszu” jako Telimenę.

Sienkiewicz, który został zdiagnozowany przez komunistyczną cenzurę jako wstecznik i religiant, cudem uratowany przez Stalina; Julian Przyboś zarozumialec, zakochany w uczennicy (dziś miałby może z tego powodu poważne procesy), Asnyk, Iłłakowiczówna, wielka poetka, sekretarka i platoniczna kochanka marszałka Józefa Piłsudskiego; Julian Ochorowicz, słynny filozof, wynalazca, wywołujący i fotografujący duchy.

Henryk Hektor Siemiradzki – to malarz, a jego syn zachorował na tyfus. Wyzdrowiał i mówiono, że przychodzą do niego duchy. W dworku malarza wywoływano je, a obecna była nawet Królowa Małgorzata.

Rok 1902 – Maria Konopnicka ma 60 lat. 25 rocznica pracy literackiej – jubileusz pomaga zorganizować i rozsławić Eliza Orzeszkowa. Konopnicka zamieszkała w Żarnowcu na Podkarpaciu. To matka, literatka, która urodziła ośmioro dzieci. Pomimo codzienności i obowiązków wciąż śniła, na nowo pragnęła miłości i uwielbienia. Pogłębiała się znajomość z rodziną Gumplowiczów. Syn Gumplowicza – młodszy od poetki o 22 lata zakochał się w niej, gdy ta go odrzuciła nie doceniając go, strzelił do siebie – zmarł po szesnastu dniach mając zaledwie 33 lata. Po jakimś czasie rodzice Maksymiliana – Ludwik i Franciszka Gumplowicz otruli się cyjankiem potasu.

Dla jednych geniusz, dla innych szarlatan, który miał ogromny wpływ na znanych pisarzy. Gdyby nie on, być może Reymont nie napisałby „Chłopów” zasługujących na Nobla. Dalej demoniczny Przybyszewski, Wyspiański, Konopnicka kokietująca mężczyzn i kobiety „Matka Polka”, król Poniatowski – cała armia nadająca się do odkurzenia.

Nawiązując do gatunku seans spirytystyczny – ogólnie oznacza spotkanie grupy kilku osób, która porozumiewa się za pomocą medium ze światem zmarłych i ze zjawiskami nadprzyrodzonymi, na przykład z duchami lub demonami. Spotkanie to ma na celu porozumienie się ze światem równoległym.

Książka Jurgały-Jureczki to odpowiedź na pytanie Boya - Żeleńskiego: kto lepiej służy sprawie pomnikowych postaci, czy ten, który im daje nowe życie i odnawia ich przymierze z czytelnikami, czy ten, kto bezmyślnie macha kadzielnicą przed starym, zakurzonym posążkiem?

Odpowiedź jest oczywista. Są to teksty pełne finezji, zbudowane z nieznanych, wygrzebanych w archiwach, często wstydliwie zamiecionych pod dywan, faktów. Książka uzupełniona jest czarno – białymi fotografiami, które oddają klimat i wizerunki naszych postaci.

Gorąco polecam

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S-KA

Premiera: 15.03.2022 r.

Oprawa: twarda

Projekt okładki: Agnieszka Herman

Wydanie I

Liczba stron: 320

(nowość wydawnicza)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Głębsze życie

  „…Religia nigdy nie jest oczywiście czystym doświadczeniem, a już z pewnością nie czysto subiektywnym doświadczeniem…” Siadasz. Bierzesz głęboki oddech. Czy czujesz, że żyjesz? Tak w pełni – z jednej strony na pełnych obrotach. Z drugiej zwalniasz – kiedy potrzeba, milkniesz, ale wiesz swoje. Z czym zatem kojarzy się Wam życie duchowe? Życie duchowe to poszukiwanie sensu i głębszych wartości. Relacje ze sobą i wszechświatem. To także rozwój wewnętrzny, poszanowanie etyki i otwartość na duchowość. To religijność, ale także afirmacja sztuki i nauki. Dostrzegasz piękno, ciszę zarówno w świątyni, jak i galerii obrazów. Mistyka chrześcijańska, to droga duchowa, która dążąc do zjednoczenia z Bogiem, może nastąpić już w ziemskim życiu. To ta osobista relacja z Bogiem. Jak prywatnie możemy odnieść się do tematu? Autor książki to Louis Dupré (ur. 1925), był jednym z najważniejszych filozofów religii XX wieku. Urodził się w Veerle w Belgii, uzyskał tytuł doktora na Katolickim Uniwers...

Catherine. Księżna Walii – biografia

  „… ich miłość stała się bardziej widoczna – wymieniane przez nich spojrzenia oddawały głębię bliskości…” Każda biografia niesie ze sobą pewne przesłanie. To nie tylko historia człowieka. Ta pokazuje smutki, radości, ogromną odpowiedzialność, ale i lęk przed nieznanym. Catherine - Księżna Walii opowiada o osobistych rozterkach, w tym leczeniu onkologicznym. Operacji jamy brzusznej. Autorem książki jest Robert Jobson – dziennikarz, który od ponad dwudziestu lat pisze o rodzinie królewskiej w „London Evening Standard”. Książę William i rodzina to ogromne wsparcie. Czy Rodzina Królewska ma prawo do prywatności? Gdzie podział się szacunek magazynów plotkarskich? Kiedy Księżna została osaczona przez media, podobnie jak Księżna Diana? Czy młoda dziewczyna marzyła, by zostać członkiem Rodziny Królewskiej? Studentka historii sztuki zakochała się w następcy brytyjskiego tronu – Williamie. Dawniej związki były aranżowane, stanowiły strategiczne sojusze. Miłość jeśli się pojawiła, była „nieo...

SUBSTYTUCJA

  „…Przez moment mierzyli się wzrokiem, a Oryński odniósł wrażenie, że ma przeciwko sobie człowieka, który nie będzie manipulował, przeinaczał faktów ani stosował nieuczciwych zagrywek…” Remigiusz Mróz to pisarz, który potrafi zaintrygować każdego czytelnika. Pasja do czytania książek pisarza pojawiła się u mnie po Targach Książki. Tym razem, historia jest przerażająca -  córka odbiera życie swoim rodzicom. Czy może być coś bardziej okrutnego i niewdzięcznego? Rzecz miała miejsce w podwarszawskim miasteczku. Ona okrutna wraz z kolegą dokonują wyroku. Kto ma ich bronić z adwokackiej palestry? Składają wniosek o obrońcę z urzędu. Książka wpływa na wyobraźnię, pokazuje przebiegłość niektórych osób, ciemny świat matactw. Bardzo szybko się ją czyta, mnie zajęło to kilka wieczorów. Remigiusz Mróz to jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy. W swoich książkach zwraca uwagę na ważne rzeczy i często łączy wątki fabularne z komentarzem społeczno – politycznym. Ten klimat ma moc. ...