Dwadzieścia lat ciszy

„… Wszedł nieco wyżej, tak żeby pozostać niewidocznym. Usiadł na jednej gałęzi i wbił wzrok w budynek. Nie słyszał żadnych głosów, jednak wiedział, że kiedy nadejdzie właściwa pora, pod czaszką zaczną mu rozbrzmiewać szepty. Cierpliwości, za moment wszystko stanie się jasne. Za krótką chwilę. Za momencik. Za sekundę…”

Z tymi mrocznymi książkami wcale nie jest nudno. Wymagają cierpliwości, to fakt, ale wnioski, szczególnie te końcowe są bardzo interesujące. Tam, gdzie zjawia się czarna furgonetka – giną dzieci.

Bogna od dwudziestu lat poszukuje córki, którą ostatni raz widziano wsiadającą do czarnej furgonetki. W ten sam sposób znika też Igor. Jego przyjaciel Niko rusza tropem tajemniczego sprawcy. Pomagają mu Bogna i Hubert – bezdomny były wojskowy, mający własne porachunki z siłami ciemności. Złowieszcza aura otaczająca zagadkowy pojazd przyciąga inne zło: Blacha, psychopatyczny uciekinier ze szpitala psychiatrycznego, wreszcie może bezkarnie wcielać w życie swoje chore fantazje, ale nie wie, że jest tylko narzędziem w rękach kogoś, a może czegoś, znacznie gorszego…

Autorem książki jest Przemysław Wilczyński (rocznik ’81) mieszka w Raciborzu i jest absolwentem Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego pasją są podróże rowerowe i wyprawy górskie. Na dwóch kółkach objechał Słowację, Czechy, Węgry, Austrię, Słowenię i Chorwację. Debiutował „Malarzem obłędu”, powieścią z pogranicza sensacji i horroru. Publikował opowiadania w „Magazynie Fantastycznym” i relacje z podróży w „Zalewie Kultury”.

Furgonetka jest brzydka, wygląda niczym pancerna kasa, jej czarny kolor przyprawia o dreszcze. Miejsce przy starej cegielni należy do niej. Zbyszek chciał również dowiedzieć się co się w niej znajduje, a już kilka dni później został uznany za zaginionego.

Wojskowy Hubert Laska – jest byłym żołnierzem, obserwuje zachowania ludzi. Mieszka w pustostanie przeznaczonym do rozbiórki. Zastanawia się nad życiem i przemijaniem. Z kolei Bogna ma około sześćdziesiątki i cały czas rozpaczliwie szuka córki. Nie wierzy, że dziewczyna nie żyje. Matka czuje takie rzeczy, ale ma takie poczucie winy, że projekt, który wtedy chciała skończyć okazał się ważniejszy niż zajęcie się własnym dzieckiem. Bogna po zaginięciu córki projektuje tylko tyle, żeby przeżyć. Natomiast jej małżeństwo legło w gruzach.

Z kolei „Blacha” trafił do „psychiatryka”, tak dawno, że nie pamięta, kiedy. Co ma wspólnego mężczyzna z tą sprawą? Igor i Niko byli przyjaciółmi, ale łączy ich „samotność dzieciństwa” i brak zainteresowania ze strony rodziców. Niko też musi znosić humory ojca i bicie. Każda z naszych postaci ma swoją przykrą przeszłość. Wszyscy jednak złączą swoje siły i doprowadzą do tego, że prawda ujrzy światło dzienne. Czarna furgonetka przestaje istnieć dosłownie i w przenośni, ale odciska nieusuwalne piętno na Bognie, Hubercie i Nikodemie.

Gorąco polecam

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Akurat

Premiera: 10.02.2021 r.

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Wydanie I

Projekt i ilustracja na okładce: Krzysztof Krawiec

Liczba stron: 448

(nowość wydawnicza)

Jeden dzień w grudniu

„…Istnieje mnóstwo powodów i wyjaśnień, a w zasadzie wymówek…” Święta Bożego Narodzenia to jedne z najważniejszych świąt w naszym kalendarzu, ale z całą pewnością w tym czasie dzieją się rzeczy niespodziewane i magiczne. Przed Wami książka z przesłaniem, ale jednocześnie lekka i przyjemna. Magia uczuć, a w szczególności prawdziwej miłości jest na wagę złota. Autorką publikacji jest Josie Silver – niepoprawna romantyczka. Razem z mężem, dziećmi i kotem mieszka w niewielkim miasteczku w Anglii. Laurie i Jack zakochają się w sobie. Laurie nigdy nie wierzyła w miłość od pierwszego wejrzenia. Pewnego grudniowego dnia widzi na przystanku przez szybę zatłoczonego autobusu – chłopaka. Wymieniają się spojrzeniami. Nie może o nim zapomnieć. Jej noworocznym postanowieniem, jest odnaleźć go. Po roku spotyka Jacka na świątecznym przyjęciu u swojej przyjaciółki. Sarah (przyjaciółka) przedstawia go Laurie, że jest to miłość jej życia. W tym momencie robi się dość ciekawie i niezręcznie… ...

Historia spisana atramentem

„…Wolno nam rozmawiać i spotykać się, ile tylko chcemy, gdyby miłość była grzechem, świat stałby się bardzo ponurym miejscem…” Kiedy miłość gra pierwsze skrzypce? Jak bardzo uczucia wpływają na nasz los? Cierpienie wpisuje się w nieodłączny schemat kapłaństwa, razem z własnym krzyżem samotności i wewnętrznych rozterek. Przed Wami jedna z niesamowitych książek, która z całą pewnością zostanie w mojej pamięci. Serdeczność, troska, uśmiech, dłuższe rozmowy dotyczące życia codziennego. Co w takim momencie może zrobić kobieta i mężczyzna? Do napisania tej powieści, potrzebny był pamiętnik sprzed wieku, pisany wieczorami przez księdza, piórem maczanym w kałamarzu. Miłość potrafi spaść znienacka, może dopaść każdego, nawet księdza. Młody mężczyzna wstępuje do seminarium, tu zderza się z przymusem dochowania celibatu. Autorzy odwiedzili wszystkie wymienione w miejsca w pamiętniku. Dotarli tam, gdzie dziś wstęp jest zakazany… Klimat wiejskich plebani i magnackich posiadłości, wielk...

Złowieszczy Dar

„… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...

Książki okiem Katarzyny Żarskiej

Szukaj na tym blogu