Przejdź do głównej zawartości

BRIDGERTONOWIE – Mój Książę

 

„… Po drugie, mężczyźni zawsze bardziej interesują się kobietą, jeśli widzą, że inni też się nią interesują…”

Jestem ciekawa, co powiecie, kiedy na horyzoncie pojawia się pojęcie „anioł rozsądku i subtelności”. Wydaje Wam się, że będzie spokojnie. Nic z tego😉 Granie z czytelnikiem w skojarzenia jest najczęstszym zabiegiem literackim. W tej powieści odnajdziecie miłość, wyższe sfery, ale i triki kobiet, które rządzą męskim światem.

Kiedy film wyprzedza książkę nigdy nie jest łatwo opisać emocji. Moim zdaniem serial i książka są interesujące, namiętne i szczere. Odnajdziemy na kartach powieści uczucie czyste i wyraziste, dziwną mieszaninę ulgi, radości, namiętności i strachu. Brzmi dość sprzecznie, ale tak jest 😉

Daphne Bridgerton jest urocza i inteligentna, ale z jakiegoś powodu jednak mężczyźni traktują ją tylko jako przyjaciółkę i nie widać wokół niej wielu zalotników. Żaden z londyńskich amantów nie poprosił jeszcze o jej rękę, o czym Daphne jednak skrycie od dawna marzy... Za to książę Hastings nie zamierza się rychło żenić, tyle że liczne panny na wydaniu (a zwłaszcza ich natrętne matki) nie ustają w próbach nakłonienia go do zmiany zdania.

Książę Simon proponuje więc Daphne niezwykle korzystną dla obu stron tajną umowę – on będzie udawał jej adoratora, dzięki czemu uwolni się od panien, a ona z pewnością zyska pretendentów do swojej ręki, skoro sam książę uznał ją za pożądaną partię... 😉

Plan wydaje się niemal doskonały, pod warunkiem, że oboje zachowają go w sekrecie. I faktycznie działa znakomicie - tylko na początku... Kiedy pląsają z gracją po sali balowej, ona z rumieńcem na policzkach, on zaś wpatrzony w nią płomiennym spojrzeniem, trudno uwierzyć, że ich zaloty to tylko fikcja… Trudno, bo pośród pełnego blichtru, plotek i intryg świata elity Londynu jest tylko jedna stała rzecz: miłość, która złamie każde reguły…

Simon i Daphne stają się najlepszymi kompanami. W ich rozmowach była zarówno niekrępująca cisza, jak i najzajadliwsze docinki. Na każdym przyjęciu tańczyli ze sobą dwa razy – na więcej nie można było sobie pozwolić, aby nie gorszyć socjety. A Daphne nie miała już cienia wątpliwości, że zaczyna się zakochiwać.

Simon bardzo ceni sobie samokontrolę. Bez niej nigdy nie postawiłby się ojcu i nie zajął pierwszej lokaty na uniwersytecie. Był dzieckiem jednego z najstarszych i najbogatszych księstw w Anglii. Mężczyzna jest zdeterminowany, mądry i piekielnie uparty. Ojciec nie uważał go za dobrego dziedzica i następcę. Dlatego chłopak postanowił być jego absolutnym przeciwieństwem.

Jego oczy są niezwykle intensywne – tak błękitne, że dosłownie jaśniały. Włosy miał bujne i ciemne. Obycie zdobył też podczas swoich licznych podróży. Na początku wcale nie zamierzał wchodzić do towarzystwa. Nie bawi go ten rodzaj rozrywki. Mówiono o nim „nieskończenie pewny siebie”, „żywe wcielenie angielskiej męskości”. Kobiety mdlały u jego stóp.

Z kolei Bridgertonowie są bez dwóch zdań najbardziej płodną rodziną wśród socjety. Imiona dzieci nadawane są w kolejności alfabetycznej. Matka zaś pragnie wydać, jak najlepiej swoje córki za mąż. Traktuje to jako sprawę priorytetową. Momentami jest bardzo zabawna w swoich poczynaniach.

Daphne była uważana za wesołą, miłą, dowcipną i nikt nie twierdził, że brakuje jej atrakcyjności. Równocześnie jednak nie olśniewała urodą, nikomu nie odbierała mowy swoją obecnością i nikogo nie poruszała do tego stopnia, aby pisał poezję na jej cześć. Mężczyźni, myślała ze wstrętem: „interesują się takimi kobietami, których się boją …”.

Miłosne kłamstwa i prawdziwa namiętność w przesyconym subtelnym wdziękiem i humorem romansie współczesnej Jane Austen z pierwszych miejsc amerykańskich list bestsellerów podbiła już serca czytelników i widzów. Ekranizację powieści możecie obejrzeć w serwisie NETFLIX. Julia Quinn stała się ikoną literatury.

Potocznie mówi się, że każda plotka ma w sobie ziarenko prawdy. Z kolei Kronika Towarzyska Lady Whistledown cieszy się sporym powodzeniem, ale nie brak w niej dowcipu, ironii, dobrych stwierdzeń i dziennikarskiego zacięcia.

Gorąco polecam świetną publikację, którą warto przeczytać 😉

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S-KA

Premiera: 08.01.2021 r.

Oprawa: miękka ze skrzydełkami

Przekład: Wiesław Lipowski, Katarzyna Krawczyk

Liczba stron: 488

Wydanie I w tej edycji

(nowość wydawnicza) 


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Była arabską stewardesą

  „… Żyjemy w świecie, w którym jedyną obroną przed złem jest odwaga. Po prostu tak trzeba …”   Cieszę się, bo wreszcie miałam okazję kupić sobie książkę, o której pisałam jakiś czas temu. To nowa powieść autora bestselleru " Jak podrywają szejkowie". Wstrząsająca historia Polki pracującej w najsłynniejszych arabskich liniach lotniczych. Co przeżyła kobieta?  I czy w tym przypadku mężczyzna może całkowicie zawładnąć życiem kobiety? Pytań i niedomówień jest wiele. Pojawia się intryga, a praca, która jest marzeniem wielu młodych kobiet może stać się „podniebnym piekłem.” O podobnych koszmarach nikt nie mówi. Ona zdecydowała się przerwać milczenie. Praca stewardesy w luksusowych arabskich liniach lotniczych miała być spełnieniem marzeń - okazała się największym horrorem w jej życiu. Przez wiele kobiet ta praca uważana jest za „luksusową”. Ale przecież i ptak umiera w złotej klatce. Anna podróżuje po świecie, świetnie zarabia, a do tego na pokładzie samolotu spotyka m...

Chagall

  „…Ambicja, instynkt samozachowawczy i nadzieja na lepszą przyszłość, a także poczucie niższości w szkole: wszystko to skłoniło młodego Chagalla do porzucenia języka jidysz na rzecz rosyjskiego…” Chagall odmawiał nauki języka angielskiego. Pionier sztuki nowoczesnej, a wcześniej przywódca awangardy w Rewolucyjnej Rosji. To jego poczucie społecznej i uczuciowej przynależności w religii, swojej tożsamości i erotyce jest najbardziej fascynujące. Książka, którą trzymam w ręku jest dopracowana w stu procentach. Zawiera wiele źródeł informacji. Czym jest prawdziwa ekspresja życia wewnętrznego? Religia była dla rodziców Chagalla bardzo ważna. Jego bystre oczy, to dopiero początek naszej literackiej przygody. Kiedy kocha i żyje bezmyślnie i niemal szczęśliwie? Przed Wami jedna z piękniejszych - malarskich książek. Malarstwo to swoiste wyrażanie myśli, konkretne barwy, wena i przekaz, którym artysta pragnie nie tylko wyrazić siebie, ale i otaczający Nas świat. Tu wręcz artystyczna dusza pr...

Złowieszczy Dar

  „… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...