Po prostu o emocjach

„… Kochanie kogoś to nie tylko sprawa silnego uczucia – to również decyzja, osąd, obietnica. Gdyby miłość była wyłącznie uczuciem, nie byłoby podstawy do obietnicy dozgonnej wzajemnej miłości …”

Wielu pisarzy i dziennikarzy zawsze zastanawia się, jak zacząć każdy tekst. Sama przekonałam się wielokrotnie, że wszystko zależy od sytuacji, magii chwili, a nawet przyswojonej koncepcji działania. Podobnie jest z książką, o której wspominałam już w mediach społecznościowych. Emocje tworzą tutaj taką pajęczą sieć. To nasze wzloty i upadki, ale i pozytywne myśli i łzy porażki.

Recenzja pisana jest przeze mnie w momencie dość trudnym, przecież śmierć kogoś bliskiego nie jest nigdy niczym przyjemnym. Pisarka Anita Rawa-Kochanowska to doktor psychologii, terapeutka i trenerka warsztatów grupowych z dwudziestoletnim doświadczeniem zawodowym. Autorka książek poświęconych psychologii oraz bloga pod adresem https://www.rawa-kochanowska.pl/blog/. Przyznaję się szczerze, że to pierwsze moje zderzenie z jej twórczością.

Książka pokazuje różną paletę emocji. To m.in. zazdrość, tęsknota, pożądanie, złość, nienawiść, rozczarowanie, życzliwość, lojalność czy przyjaźń. Podobnie jest z dość modnym pojęciem tzw. inteligencji emocjonalnej. Początkowo przypisywano jej niemal magiczną rolę, ponieważ uważano, że sprzyja w osiąganiu sukcesów zawodowych, poprawia komunikację w małżeństwie, oraz zwiększa poziom zadowolenia z życia.

Np. rodzina jest właśnie takim źródłem bogatych i różnorodnych przeżyć. Sama publikacja składa się z siedmiu rozdziałów. Porusza rolę emocji, mediów społecznościowych, uczuć, naszych nastroi, ale i problemów w emocjach. Plusem jest poruszenie pojęcia kompetencji emocjonalnych i tego, co musimy zrobić by je rozwijać.

Ciekawe jest też według mnie zagadnienie radzenia sobie ze stresem, które jest procesem dynamicznym i stanowi odpowiedź na określoną sytuację. Podobnie jest z empatią, która jest otwartością wobec drugiej osoby i rozpoznawaniem jej stanu emocjonalnego, a współczucie to aktywna reakcja na czyjeś cierpienie. Czytelnik pozna np. Kartę identyfikacji emocji. Dotyczy ona danego pojęcia, kiedy nam ono pomaga, przeszkadza bądź jakie jest pożądane zachowanie w danej chwili.

Żyjemy w kulturze, w której ujawnianie własnych odczuć jest z jakiegoś powodu źle widziane. Mamy być profesjonalnie uśmiechnięci i opanowani. Zawsze i w każdej sytuacji. Ale czy na pewno?

Autorka podkreśla, że emocje stanowią naturalny element ludzkiego wyposażenia. Dosłownie i w przenośni. Jeśli wyłączamy emocje, tracimy dostęp do nas samych i chorujemy. Moim zdaniem lepiej czasami powiedzieć coś prosto z mostu niż udawać, że wszystko jest OK. Wiele osób wie, że kiedy się nie odzywam znaczy, że coś jest na rzeczy. Taka mała wada – zodiakalnej, ale i upartej Wagi.

Gorąco polecam przemyślaną i trafną publikację, która porusza kwestie związane z życiową filozofią, ale i psychologią duszy i umysłu.

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: HELION SA

Premiera: 18.08.2020 r.

Projekt okładki: Jan Paluch

Oprawa: miękka

Liczba stron: 280

(nowość wydawnicza)

Jeden dzień w grudniu

„…Istnieje mnóstwo powodów i wyjaśnień, a w zasadzie wymówek…” Święta Bożego Narodzenia to jedne z najważniejszych świąt w naszym kalendarzu, ale z całą pewnością w tym czasie dzieją się rzeczy niespodziewane i magiczne. Przed Wami książka z przesłaniem, ale jednocześnie lekka i przyjemna. Magia uczuć, a w szczególności prawdziwej miłości jest na wagę złota. Autorką publikacji jest Josie Silver – niepoprawna romantyczka. Razem z mężem, dziećmi i kotem mieszka w niewielkim miasteczku w Anglii. Laurie i Jack zakochają się w sobie. Laurie nigdy nie wierzyła w miłość od pierwszego wejrzenia. Pewnego grudniowego dnia widzi na przystanku przez szybę zatłoczonego autobusu – chłopaka. Wymieniają się spojrzeniami. Nie może o nim zapomnieć. Jej noworocznym postanowieniem, jest odnaleźć go. Po roku spotyka Jacka na świątecznym przyjęciu u swojej przyjaciółki. Sarah (przyjaciółka) przedstawia go Laurie, że jest to miłość jej życia. W tym momencie robi się dość ciekawie i niezręcznie… ...

Historia spisana atramentem

„…Wolno nam rozmawiać i spotykać się, ile tylko chcemy, gdyby miłość była grzechem, świat stałby się bardzo ponurym miejscem…” Kiedy miłość gra pierwsze skrzypce? Jak bardzo uczucia wpływają na nasz los? Cierpienie wpisuje się w nieodłączny schemat kapłaństwa, razem z własnym krzyżem samotności i wewnętrznych rozterek. Przed Wami jedna z niesamowitych książek, która z całą pewnością zostanie w mojej pamięci. Serdeczność, troska, uśmiech, dłuższe rozmowy dotyczące życia codziennego. Co w takim momencie może zrobić kobieta i mężczyzna? Do napisania tej powieści, potrzebny był pamiętnik sprzed wieku, pisany wieczorami przez księdza, piórem maczanym w kałamarzu. Miłość potrafi spaść znienacka, może dopaść każdego, nawet księdza. Młody mężczyzna wstępuje do seminarium, tu zderza się z przymusem dochowania celibatu. Autorzy odwiedzili wszystkie wymienione w miejsca w pamiętniku. Dotarli tam, gdzie dziś wstęp jest zakazany… Klimat wiejskich plebani i magnackich posiadłości, wielk...

Złowieszczy Dar

„… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...

Książki okiem Katarzyny Żarskiej

Szukaj na tym blogu