Przejdź do głównej zawartości

Po prostu o emocjach

 

„… Kochanie kogoś to nie tylko sprawa silnego uczucia – to również decyzja, osąd, obietnica. Gdyby miłość była wyłącznie uczuciem, nie byłoby podstawy do obietnicy dozgonnej wzajemnej miłości …”

Wielu pisarzy i dziennikarzy zawsze zastanawia się, jak zacząć każdy tekst. Sama przekonałam się wielokrotnie, że wszystko zależy od sytuacji, magii chwili, a nawet przyswojonej koncepcji działania. Podobnie jest z książką, o której wspominałam już w mediach społecznościowych. Emocje tworzą tutaj taką pajęczą sieć. To nasze wzloty i upadki, ale i pozytywne myśli i łzy porażki.

Recenzja pisana jest przeze mnie w momencie dość trudnym, przecież śmierć kogoś bliskiego nie jest nigdy niczym przyjemnym. Pisarka Anita Rawa-Kochanowska to doktor psychologii, terapeutka i trenerka warsztatów grupowych z dwudziestoletnim doświadczeniem zawodowym. Autorka książek poświęconych psychologii oraz bloga pod adresem https://www.rawa-kochanowska.pl/blog/. Przyznaję się szczerze, że to pierwsze moje zderzenie z jej twórczością.

Książka pokazuje różną paletę emocji. To m.in. zazdrość, tęsknota, pożądanie, złość, nienawiść, rozczarowanie, życzliwość, lojalność czy przyjaźń. Podobnie jest z dość modnym pojęciem tzw. inteligencji emocjonalnej. Początkowo przypisywano jej niemal magiczną rolę, ponieważ uważano, że sprzyja w osiąganiu sukcesów zawodowych, poprawia komunikację w małżeństwie, oraz zwiększa poziom zadowolenia z życia.

Np. rodzina jest właśnie takim źródłem bogatych i różnorodnych przeżyć. Sama publikacja składa się z siedmiu rozdziałów. Porusza rolę emocji, mediów społecznościowych, uczuć, naszych nastroi, ale i problemów w emocjach. Plusem jest poruszenie pojęcia kompetencji emocjonalnych i tego, co musimy zrobić by je rozwijać.

Ciekawe jest też według mnie zagadnienie radzenia sobie ze stresem, które jest procesem dynamicznym i stanowi odpowiedź na określoną sytuację. Podobnie jest z empatią, która jest otwartością wobec drugiej osoby i rozpoznawaniem jej stanu emocjonalnego, a współczucie to aktywna reakcja na czyjeś cierpienie. Czytelnik pozna np. Kartę identyfikacji emocji. Dotyczy ona danego pojęcia, kiedy nam ono pomaga, przeszkadza bądź jakie jest pożądane zachowanie w danej chwili.

Żyjemy w kulturze, w której ujawnianie własnych odczuć jest z jakiegoś powodu źle widziane.  Mamy być profesjonalnie uśmiechnięci i opanowani. Zawsze i w każdej sytuacji. Ale czy na pewno?

Autorka podkreśla, że emocje stanowią naturalny element ludzkiego wyposażenia. Dosłownie i w przenośni. Jeśli wyłączamy emocje, tracimy dostęp do nas samych i chorujemy. Moim zdaniem lepiej czasami powiedzieć coś prosto z mostu niż udawać, że wszystko jest OK. Wiele osób wie, że kiedy się nie odzywam znaczy, że coś jest na rzeczy. Taka mała wada – zodiakalnej, ale i upartej Wagi.

Gorąco polecam przemyślaną i trafną publikację, która porusza kwestie związane z życiową filozofią, ale i psychologią duszy i umysłu.

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com/

 

Wydawnictwo: HELION SA

Premiera: 18.08.2020 r.

Projekt okładki: Jan Paluch

Oprawa: miękka

Liczba stron: 280

(nowość wydawnicza) 


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Głębsze życie

  „…Religia nigdy nie jest oczywiście czystym doświadczeniem, a już z pewnością nie czysto subiektywnym doświadczeniem…” Siadasz. Bierzesz głęboki oddech. Czy czujesz, że żyjesz? Tak w pełni – z jednej strony na pełnych obrotach. Z drugiej zwalniasz – kiedy potrzeba, milkniesz, ale wiesz swoje. Z czym zatem kojarzy się Wam życie duchowe? Życie duchowe to poszukiwanie sensu i głębszych wartości. Relacje ze sobą i wszechświatem. To także rozwój wewnętrzny, poszanowanie etyki i otwartość na duchowość. To religijność, ale także afirmacja sztuki i nauki. Dostrzegasz piękno, ciszę zarówno w świątyni, jak i galerii obrazów. Mistyka chrześcijańska, to droga duchowa, która dążąc do zjednoczenia z Bogiem, może nastąpić już w ziemskim życiu. To ta osobista relacja z Bogiem. Jak prywatnie możemy odnieść się do tematu? Autor książki to Louis Dupré (ur. 1925), był jednym z najważniejszych filozofów religii XX wieku. Urodził się w Veerle w Belgii, uzyskał tytuł doktora na Katolickim Uniwers...

Catherine. Księżna Walii – biografia

  „… ich miłość stała się bardziej widoczna – wymieniane przez nich spojrzenia oddawały głębię bliskości…” Każda biografia niesie ze sobą pewne przesłanie. To nie tylko historia człowieka. Ta pokazuje smutki, radości, ogromną odpowiedzialność, ale i lęk przed nieznanym. Catherine - Księżna Walii opowiada o osobistych rozterkach, w tym leczeniu onkologicznym. Operacji jamy brzusznej. Autorem książki jest Robert Jobson – dziennikarz, który od ponad dwudziestu lat pisze o rodzinie królewskiej w „London Evening Standard”. Książę William i rodzina to ogromne wsparcie. Czy Rodzina Królewska ma prawo do prywatności? Gdzie podział się szacunek magazynów plotkarskich? Kiedy Księżna została osaczona przez media, podobnie jak Księżna Diana? Czy młoda dziewczyna marzyła, by zostać członkiem Rodziny Królewskiej? Studentka historii sztuki zakochała się w następcy brytyjskiego tronu – Williamie. Dawniej związki były aranżowane, stanowiły strategiczne sojusze. Miłość jeśli się pojawiła, była „nieo...

SUBSTYTUCJA

  „…Przez moment mierzyli się wzrokiem, a Oryński odniósł wrażenie, że ma przeciwko sobie człowieka, który nie będzie manipulował, przeinaczał faktów ani stosował nieuczciwych zagrywek…” Remigiusz Mróz to pisarz, który potrafi zaintrygować każdego czytelnika. Pasja do czytania książek pisarza pojawiła się u mnie po Targach Książki. Tym razem, historia jest przerażająca -  córka odbiera życie swoim rodzicom. Czy może być coś bardziej okrutnego i niewdzięcznego? Rzecz miała miejsce w podwarszawskim miasteczku. Ona okrutna wraz z kolegą dokonują wyroku. Kto ma ich bronić z adwokackiej palestry? Składają wniosek o obrońcę z urzędu. Książka wpływa na wyobraźnię, pokazuje przebiegłość niektórych osób, ciemny świat matactw. Bardzo szybko się ją czyta, mnie zajęło to kilka wieczorów. Remigiusz Mróz to jeden z najpopularniejszych polskich pisarzy. W swoich książkach zwraca uwagę na ważne rzeczy i często łączy wątki fabularne z komentarzem społeczno – politycznym. Ten klimat ma moc. ...