Przejdź do głównej zawartości

BLONDYNKA NA HAWAJACH


„… W życiu należy przestać żyć przeszłością, a zacząć poszukiwać drogi do szczęścia, sensu i spełnienia …”
Przyznam szczerze, że książki Beaty Pawlikowskiej zawsze czytam z zapartym tchem. Uwielbiam takie podróże palcem po mapie. Potem i ja obieram też swój mały cel podróży. 😉

Dziennikarka marzyła, by być kiedyś na Hawajach. Udało się. Hawaje to wulkany, czarne plaże i wodospady. Występują tu magiczne lasy, pełne pięknej roślinności. Narodowym kwiatem Hawajów jest żółty hibiskus. Można tu też podziwiać największy figowiec bengalski, przywieziony jako sadzonka w 1873 roku. Dziś to już potężne drzewo. Można tu spotkać na zboczach wulkanu roślinę o srebrnych długich liściach zw. ahinahina.

Dziennikarka słynie z dalekich podróży, ciekawych spostrzeżeń i programów radiowych. W ostatnim czasie zajęła się pięknem duszy i zdrowym odżywianiem prezentując „Śniadania świata”, które stały się moją ulubioną publikacją i jednym z bestsellerów dla ludzi aktywnych i podróżujących.

Pawlikowska podkreśla wyraźnie: „… Marzyłam o tym od czasów szkoły średniej, kiedy po raz pierwszy usłyszałam nazwę Mauna Kea. Te dwa słowa brzmiały dla mnie magicznie. Mauna Kea – Biała Góra, najwyższy szczyt świata o wysokości ponad 10 000 metrów. Tajemniczy wulkan wyrastający z dna oceanu, święty dla rdzennych Hawajczyków…”

Wyruszyła wreszcie w podróż na Hawaje! Przez wulkany, czarne plaże i wodospady Big Island, po słynnej drodze do Hany na wyspie Maui, do magicznego lasu na prawie bezludnej wyspie Molokai i na plażę Waiki w Honolulu na wyspie Oahu. Szlakiem starożytnej wiedzy ho’opono’pono, huny, hawajskich legend i polinezyjskiej przeszłości.

Hawaje w XIX wieku były królestwem rządzonym przez królową Lili’uokalani. Jej pałac mieści się w Honolulu, obecnie to muzeum. Na Hawajach dowiesz się o paście „Poi” z bulwy taro – najważniejszym daniu tego miejsca (tak myślała Pani Beata). Wszędzie jednak podawane jest amerykańskie lub europejskie jedzenie. Na Hawajach wszyscy noszą naszyjnik z brązowych, okrągłych orzechów kukui. Sam orzech jest symbolem światła. Podpalony świeci przez kilka minut. Naszyjnik to krąg światła, w ten sposób nosząc go chcesz pokazać innym, że pragniesz dać im dobroć i otoczyć jasnym światłem.

Tu można spotkać plantacje ananasa, czyli „owocu zagranicznego”. Zaś narodową rybą Hawajów jest rogatnica rafowa. Najbardziej tradycyjny instrument to ukelele – które wcale stamtąd nie pochodzi. To miejsce gdzie życie płynie, jak rzeka. Niektórzy mówią, że nazwa archipelagu pochodzi od imienia Hawai’iloa – żeglarza.

Książkę bardzo szybko się czyta, uzupełniona jest kolorowymi i czarno – białymi fotografiami, oraz rysunkami. Marzenie Beaty Pawlikowskiej spełniło się, kiedy wylądowała na Hawajach. Myślę, że kiedyś i moje marzenia się spełnią 😉

Gorąco polecam i serdecznie dziękuję Wydawnictwu EDIPRESSE KSIĄŻKI za możliwość przeczytania, tak wspaniałej publikacji.

Katarzyna Żarska

Wydawnictwo: EDIPRESSE KSIĄŻKI
Premiera: 20.05.2020 r.
Projekt okładki: Beata Pawlikowska i Hubert Grajczak
Oprawa: twarda
Liczba stron: 426
(nowość wydawnicza) 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

SZANTA

  „… Poznałam tę formę kontaktów na własnej skórze.  Malwina nazywała je indywidualnymi odprawami… ” Pasja do książek i czytania sprawia, że zapominamy o tym, jak strasznych rzeczy potrafią dokonać ludzie. Niestety nie są zawsze piękni i cudowni. Musimy się uodpornić na wiele rzeczy Nas otaczających. Książka, o której pragnę napisać kilka słów zawiera wiele interesujących zwrotów akcji. Jako wnikliwa czytelniczka zawsze to doceniam. Na Mazurach dochodzi do podwójnej tragedii. Najpierw w posiadłości nad jeziorem Bełdany znalezione zostają zwłoki profesora. Miesiąc później, w tym samym miejscu, zaadaptowanym teraz na muzeum żeglarstwa, ginie nowo wybrana kierowniczka.   Czy to zwykły przypadek? Może zbiory profesora kryją coś tak cennego, że ktoś gotów jest popełnić zbrodnię, by to zdobyć? Czy to koronkowa robota nie złodzieja, tylko szaleńca? W końcu kierowniczka straciła nie tylko życie, ale też… włosy. Atmosfera gęstnieje jeszcze bardziej, gdy nieopodal, nad leśn...

Złowieszczy Dar

  „… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...

Rodzice nastolatków w akcji

  „… W Kościele katolickim wiele wartościowych treści przedstawianych jest niestety w nieatrakcyjnej, czasem wręcz odpychającej dla nastolatków formie…” „Rodzice nastolatków w akcji” to kontynuacja pierwszej publikacji o wychowaniu opisująca sprawdzone przez Autorów sposoby towarzyszenia dziecku w okresie dojrzewania. Obie książki lekkim, przystępnym, pełnym autoironii i poczucia humoru językiem przedstawiają eksperckie, a zarazem praktyczne spojrzenie na temat wychowania. Dzieci nie mam, ale swoją uwagę zwrócę na kwestie, które uważam za najbardziej istotne. Nie chciałabym nigdy, by np. moje siostrzenice doświadczyły niezrozumienia ze strony domu rodzinnego czy otoczenia. Nastolatek (doświadcza) zmienności nastrojów. Trudności i zmagania łączą się z deficytami i pokusami. Kiedy rozbita zostaje rodzina, gdy występują nałogi, wszystko się zmienia. Narkotyki, samotność i inne używki też dotykają młodzieży. Nastolatek ma ciche marzenia, ale się do nich nie przyznaje. Te ich z...