BLONDYNKA NA HAWAJACH

„… W życiu należy przestać żyć przeszłością, a zacząć poszukiwać drogi do szczęścia, sensu i spełnienia …”

Przyznam szczerze, że książki Beaty Pawlikowskiej zawsze czytam z zapartym tchem. Uwielbiam takie podróże palcem po mapie. Potem i ja obieram też swój mały cel podróży. 😉

Dziennikarka marzyła, by być kiedyś na Hawajach. Udało się. Hawaje to wulkany, czarne plaże i wodospady. Występują tu magiczne lasy, pełne pięknej roślinności. Narodowym kwiatem Hawajów jest żółty hibiskus. Można tu też podziwiać największy figowiec bengalski, przywieziony jako sadzonka w 1873 roku. Dziś to już potężne drzewo. Można tu spotkać na zboczach wulkanu roślinę o srebrnych długich liściach zw. ahinahina.

Dziennikarka słynie z dalekich podróży, ciekawych spostrzeżeń i programów radiowych. W ostatnim czasie zajęła się pięknem duszy i zdrowym odżywianiem prezentując „Śniadania świata”, które stały się moją ulubioną publikacją i jednym z bestsellerów dla ludzi aktywnych i podróżujących.

Pawlikowska podkreśla wyraźnie: „… Marzyłam o tym od czasów szkoły średniej, kiedy po raz pierwszy usłyszałam nazwę Mauna Kea. Te dwa słowa brzmiały dla mnie magicznie. Mauna Kea – Biała Góra, najwyższy szczyt świata o wysokości ponad 10 000 metrów. Tajemniczy wulkan wyrastający z dna oceanu, święty dla rdzennych Hawajczyków…”

Wyruszyła wreszcie w podróż na Hawaje! Przez wulkany, czarne plaże i wodospady Big Island, po słynnej drodze do Hany na wyspie Maui, do magicznego lasu na prawie bezludnej wyspie Molokai i na plażę Waiki w Honolulu na wyspie Oahu. Szlakiem starożytnej wiedzy ho’opono’pono, huny, hawajskich legend i polinezyjskiej przeszłości.

Hawaje w XIX wieku były królestwem rządzonym przez królową Lili’uokalani. Jej pałac mieści się w Honolulu, obecnie to muzeum. Na Hawajach dowiesz się o paście „Poi” z bulwy taro – najważniejszym daniu tego miejsca (tak myślała Pani Beata). Wszędzie jednak podawane jest amerykańskie lub europejskie jedzenie. Na Hawajach wszyscy noszą naszyjnik z brązowych, okrągłych orzechów kukui. Sam orzech jest symbolem światła. Podpalony świeci przez kilka minut. Naszyjnik to krąg światła, w ten sposób nosząc go chcesz pokazać innym, że pragniesz dać im dobroć i otoczyć jasnym światłem.

Tu można spotkać plantacje ananasa, czyli „owocu zagranicznego”. Zaś narodową rybą Hawajów jest rogatnica rafowa. Najbardziej tradycyjny instrument to ukelele – które wcale stamtąd nie pochodzi. To miejsce gdzie życie płynie, jak rzeka. Niektórzy mówią, że nazwa archipelagu pochodzi od imienia Hawai’iloa – żeglarza.

Książkę bardzo szybko się czyta, uzupełniona jest kolorowymi i czarno – białymi fotografiami, oraz rysunkami. Marzenie Beaty Pawlikowskiej spełniło się, kiedy wylądowała na Hawajach. Myślę, że kiedyś i moje marzenia się spełnią 😉

Gorąco polecam i serdecznie dziękuję Wydawnictwu EDIPRESSE KSIĄŻKI za możliwość przeczytania, tak wspaniałej publikacji.

Katarzyna Żarska

http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: EDIPRESSE KSIĄŻKI

Premiera: 20.05.2020 r.

Projekt okładki: Beata Pawlikowska i Hubert Grajczak

Oprawa: twarda

Liczba stron: 426

(nowość wydawnicza)

Była arabską stewardesą

„… Żyjemy w świecie, w którym jedyną obroną przed złem jest odwaga. Po prostu tak trzeba …” Cieszę się, bo wreszcie miałam okazję kupić sobie książkę, o której pisałam jakiś czas temu. To nowa powieść autora bestselleru " Jak podrywają szejkowie". Wstrząsająca historia Polki pracującej w najsłynniejszych arabskich liniach lotniczych. Co przeżyła kobieta? I czy w tym przypadku mężczyzna może całkowicie zawładnąć życiem kobiety? Pytań i niedomówień jest wiele. Pojawia się intryga, a praca, która jest marzeniem wielu młodych kobiet może stać się „podniebnym piekłem.” O podobnych koszmarach nikt nie mówi. Ona zdecydowała się przerwać milczenie. Praca stewardesy w luksusowych arabskich liniach lotniczych miała być spełnieniem marzeń - okazała się największym horrorem w jej życiu. Przez wiele kobiet ta praca uważana jest za „luksusową”. Ale przecież i ptak umiera w złotej klatce. Anna podróżuje po świecie, świetnie zarabia, a do tego na pokładzie samolotu spotyka m...

Chagall

„…Ambicja, instynkt samozachowawczy i nadzieja na lepszą przyszłość, a także poczucie niższości w szkole: wszystko to skłoniło młodego Chagalla do porzucenia języka jidysz na rzecz rosyjskiego…” Chagall odmawiał nauki języka angielskiego. Pionier sztuki nowoczesnej, a wcześniej przywódca awangardy w Rewolucyjnej Rosji. To jego poczucie społecznej i uczuciowej przynależności w religii, swojej tożsamości i erotyce jest najbardziej fascynujące. Książka, którą trzymam w ręku jest dopracowana w stu procentach. Zawiera wiele źródeł informacji. Czym jest prawdziwa ekspresja życia wewnętrznego? Religia była dla rodziców Chagalla bardzo ważna. Jego bystre oczy, to dopiero początek naszej literackiej przygody. Kiedy kocha i żyje bezmyślnie i niemal szczęśliwie? Przed Wami jedna z piękniejszych - malarskich książek. Malarstwo to swoiste wyrażanie myśli, konkretne barwy, wena i przekaz, którym artysta pragnie nie tylko wyrazić siebie, ale i otaczający Nas świat. Tu wręcz artystyczna dusza pr...

Złowieszczy Dar

„… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...

Książki okiem Katarzyny Żarskiej

Szukaj na tym blogu