Przejdź do głównej zawartości

GABI



„… Ja rzeczywiście staram się o to, żeby istota tego mojego zawodu była najważniejsza, a nie to wszystko, co czerpie się potem. Tak się staram … żeby obowiązki, jakie nakłada na mnie ten zawód, nie wykraczały poza na przykład to, że muszę bardzo o siebie dbać, bo uważam, że to jest mój obowiązek …” 

Bardzo dawno na mojej stronie nie mieliście okazji przeczytać recenzji biografii. Tym razem przypomnę Wam życie i artystyczny dorobek aktorki, która dla mnie miała niepowtarzalny charakter i temperament. Postać Anki Kwiatkowskiej z „Rodziny zastępczej” i Rita Szylinżanka z „Trędowatej”, to dwie najbardziej charakterystyczne role artystki. Obie stworzyły barwne postaci, które pokochali widzowie. Telewizja Polsat pomogła wykreować wizerunek normalnej, polskiej rodziny z barwnymi perypetiami. 

Autorem publikacji jest Roman Dziewoński – reżyser, architekt i pasjonat dobrej muzyki. Na swoim koncie ma kilka ciekawych książek m.in. „DODEK Dymsza” (2010), „Skarpetka w ręku. Krzysztof Kowalewski w garderobie” (2012). 

Co ciekawe Gabriela Kownacka nie starała się być za wszelką cenę gwiazdą wielkiego wymiaru. Trzymała się na peryferiach show – biznesu. Bardzo chroniła swoją prywatność, była skromna, a momentami nawet chłodna. Urodziła się w 1952 roku we Wrocławiu. Po maturze dostała się do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie.  Zajęcia baletowe od najmłodszych lat były jej pasją, ale i nauką perfekcji, oraz opanowania ciała. Młoda dziewczyna miała wiele zainteresowań, ale nie starała się ścigać z nikim w szkole aktorskiej. Jej rocznik obfitował w wiele wybitnych osobowości. Wspólnie trenowała z Ewą Ziętek, Krystyną Jandą, czy Joanną Szczepkowską. Szkoła teatralna była loterią, a studenci uważani za zdolnych przepadali. 

Niektórzy czytelnicy sądzą, że biografie za dużo pokazują i są pisane dla rozgłosu. To sprzedawanie siebie. Ale czy na pewno? Dla mnie postać Gabrieli Kownackiej to pewien poziom. Postać nietuzinkowa. Sądzę, że wiele osób będzie pamiętać jej barwne i charakterystyczne role.  W poukładaniu ciekawego życiorysu pomoże Wam spis ról i bogata filmografia artystki, która znajduje się na końcu książki. 

Swój warsztat aktorski dokładnie przemyślała. Najpierw starała się wymyślić postać, a potem znaleźć sposób na jej pokazanie. Znana była gównie z ról komediowych, ale wszyscy wiedzieli, że była tradycyjna w swoich poglądach. Miała mocne zdanie na temat popularności. Serial „Matki, żony i kochanki” stał się również bardzo popularny, bo pokazywał autentyczne przeżycia. Kreowana tam postać Doroty, pokazała rolę odważnej kobiety, która szuka szczęścia, u boku dwóch mężczyzn i uwielbia szybką, spontaniczną jazdę samochodem. 

W 2004 roku aktorka zachorowała na nowotwór piersi. Kilkumiesięczne zabiegi chemioterapii i radioterapii dały pozytywny efekt, dzięki czemu mogła powrócić do pracy na planie serialu „Rodzina zastępcza”.

Niestety na przełomie maja i czerwca 2008 nastąpił gwałtowny nawrót choroby i stan zdrowia aktorki bardzo się pogorszył. Po sześciu latach przegrała walkę z rakiem, pozostawiając rodzinę i przyjaciół z ogromnym poczuciem pustki.

Gorąco polecam ciekawą publikację uzupełnioną archiwalnymi zdjęciami i wycinkami prasowymi.
Katarzyna Żarska.

Wydawnictwo: LTW
Oprawa: twarda
Liczba stron:  400
Kategoria: biografia
Zdjęcie na okładce: Andrzej Piotrowski

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jeden dzień w grudniu

  „…Istnieje mnóstwo powodów i wyjaśnień, a w zasadzie wymówek…” Święta Bożego Narodzenia to jedne z najważniejszych świąt w naszym kalendarzu, ale z całą pewnością w tym czasie dzieją się rzeczy niespodziewane i magiczne. Przed Wami książka z przesłaniem, ale jednocześnie lekka i przyjemna. Magia uczuć, a w szczególności prawdziwej miłości jest na wagę złota. Autorką publikacji jest Josie Silver – niepoprawna romantyczka. Razem z mężem, dziećmi i kotem mieszka w niewielkim miasteczku w Anglii. Laurie i Jack zakochają się w sobie. Laurie nigdy nie wierzyła w miłość od pierwszego wejrzenia. Pewnego grudniowego dnia widzi na przystanku przez szybę zatłoczonego autobusu – chłopaka. Wymieniają się spojrzeniami. Nie może o nim zapomnieć. Jej noworocznym postanowieniem, jest odnaleźć go. Po roku spotyka Jacka na świątecznym przyjęciu u swojej przyjaciółki. Sarah (przyjaciółka) przedstawia go Laurie, że jest to miłość jej życia. W tym momencie robi się dość ciekawie i niezręcznie… ...

Historia spisana atramentem

  „…Wolno nam rozmawiać i spotykać się, ile tylko chcemy, gdyby miłość była grzechem, świat stałby się bardzo ponurym miejscem…” Kiedy miłość gra pierwsze skrzypce? Jak bardzo uczucia wpływają na nasz los? Cierpienie wpisuje się w nieodłączny schemat kapłaństwa, razem z własnym krzyżem samotności i wewnętrznych rozterek. Przed Wami jedna z niesamowitych książek, która z całą pewnością zostanie w mojej pamięci. Serdeczność, troska, uśmiech, dłuższe rozmowy dotyczące życia codziennego. Co w takim momencie może zrobić kobieta i mężczyzna?   Do napisania tej powieści, potrzebny był pamiętnik sprzed wieku, pisany wieczorami przez księdza, piórem maczanym w kałamarzu. Miłość potrafi spaść znienacka, może dopaść każdego, nawet księdza. Młody mężczyzna wstępuje do seminarium, tu zderza się z przymusem dochowania celibatu. Autorzy odwiedzili wszystkie wymienione w miejsca w pamiętniku. Dotarli tam, gdzie dziś wstęp jest zakazany… Klimat wiejskich plebani i magnackich posiadłości, wielk...

Złowieszczy Dar

  „… Alessa wzięła do ręki wstążkę i skrzywiła się, gdyż nawet przy tym lekkim ruchu jej obojczyk przeszył ból. Co się z nią dzieje? Czy nie umie już przyjąć cudzej życzliwości?...” Na samym początku muszę powiedzieć, że jest to książka dla tych, którzy czują „zbyt intensywnie”. Moim zdaniem to dobrze, bo w życiu nie da się niczego udawać i żyć na przysłowiowe pół gwizdka. Trzeba wykazać iskierkę zainteresowania, bo bez pełnego zaangażowania nic ciekawego nie wydarzy się w naszym życiu. Zastanawialiście się kiedyś czym naprawdę jest dar? Można mieć swoistą smykałkę do danej rzeczy i to naprawdę przydaje Nam się w życiu. Kobiety mają np. dar do przygotowywania różnych rzeczy, dbanie o kogoś z troską i miłością w sercu, to nie tylko swoiste poświęcenie, ale i wspomniany dar. Dar do załatwiania spraw niemożliwych, dar do gotowania, do łatwości wypowiedzi, przewidywania czy nauki. Jak będzie w przypadku naszych postaci? Po części przeniesiemy się do świata magii, miłości, relac...